woensdag 29 februari 2012

Mijn eerste panorama... officieel vanaf statief. Vandaag was het net zo grijs als gisteren, zo mogelijk nog grijzer. Het voelde grijzer... Dit weer maakt het fotograferen van landschappen makkelijker denk ik. De contrasten zijn minder groot.

Ik begon met de 100 mm lens. Het voordeel van deze vaste lens is dat hij erg goed is en het beeld niet vertekent. Dat maakt het samenvoegen van de foto's makkelijker. Een mogelijk probleem met panorama's is dat de belichting kan verschillen tussen foto's. Ik kon zo snel geen foefje vinden, al meen ik dat die er wel is... Mijn idee was om op de M-stand te fotograferen (f18, ISO200) en dan de sluitertijd zonodig bij elke foto in te stellen op -2/3. Dat moest bij een paar foto's. Dat werkte vrij goed maar nét niet helemaal.... Ik moet toch even puzzelen hoe dat écht moet. Dan komt de theorie ook weer om de hoek kijken, want wat ben ik nu eigenlijk aan het doen.... Maar goed.... de foto's heb ik handmatig gecombineerd en met het resultaat ben ik best tevreden. Het smaakt in ieder geval naar meer!

Het is wel de vraag of je in blogger de foto ook groot kunt openen. Anders gaat het hele effect verloren... Dat zien we zo...

Bovenste panorama is een uitsnede van deze. De bovenste compositie is denk ik mooier. Ik stond op het pad :-) Ik heb ook nog een panorama gemaakt met de zoomlens. Die moet ik nog in elkaar zetten.

Nu ik toch met een statief liep heb ik ook geprobeerd om betere foto's van de mossen te maken.

Dit is - denk ik - fraai haarmos (zal nog een keer met het microscoop kijken). Het statief was te hoog (nou dat weer!) en dus heb ik het toestel op mijn tas gezet en de zelfontspanner gebruikt (f8, ISO400, 1/25, exp. comp -1). Het kan ermee door.

Tot slot nog even het klauwtjesmos met statief en een kleiner diafragma. Beter...

En twee kapsels van voren. Nu wordt het tijd dat er andere mossen gaan kapselen. Onderhand is me wel opgevallen dat er allerlei verschillende soorten bij elkaar groeien. Maar ik wil de kapsels zien. Waarschijnlijk is het nog niet hun tijd. Geduld...

 Vandaag zag ik ook het blad van de lelietjes van dalen! Het duurt werkelijk niet lang meer!!

Bij nader inzien vind ik het panorama van gisteren mooier. Gisteren was het neveliger denk ik en ik heb meer de boomkruinen meegenomen. Ik heb nog meer foto's maar toch, gisteren was de sfeer anders. Zo zie je maar weer... geen dag is gelijk.

dinsdag 28 februari 2012

Ook vandaag was het grijs en een beetje miezerig. Maar O.... wat was het mooi bij Friese Veen. Ik zag trouwens een ander bordje staan bij het pad. Natuurmonumenten noemt dit kennelijk nog Vennebroek. Nou ja, doet er ook niet toe... Soms denk ik: 'ik ga even een uurtje naar buiten'... en dan kan ik gewoon niet meer ophouden met fotograferen!

Halverwege de route heb ik drie foto's gemaakt voor een panorama. Uit de losse hand, want het statief stond thuis... en ik dacht: ach het zal wel niks worden. Dat viel me reuze mee (even op de foto klikken voor een groter formaat)! Als het morgen nog zo'n dag is, wil ik het toch een keer met statief proberen. Dan moet ik nog wel even uitzoeken hoe ik de belichting vast zet. Het mooiste is dan om helemaal rond te fotograferen. Dat heb ik nog nooit gedaan.

Het bankje is een bijzonder bankje. Je kunt twee kanten op kijken.

Het klauwtjesmos heb ik teruggevonden. Het ging er echter om of dit nu gesnaveld klauwtjesmos was. Maar alles wat ik zag waren kapsels waar het deksel al af was. Het verschil tussen dikkopmos en dit is me nu wel duidelijk. Dikkopmos heet niet voor niets zo. Dit spul is veel teerder.

En nog een kiekje van voren. Er was niet veel licht en zonder statief moest ik me behelpen. Vandaar de beperkte scherptediepte.

Dat je op zo'n grauwe dag zo kunt genieten. Geweldig is dat. Denk nooit dat het niet de moeite waard is om naar buiten te gaan. Elk weertype heeft zijn bekoring. Laat ik zeggen: bijna elk weertype...

maandag 27 februari 2012

Nog een paar plaatjes van Friese Veen. Nu het zo mooi is gesnoeid zal het verse groen straks extra mooi te zien zijn. Ik hoop daar een mooie serie van te maken.

Friese Veen loop ik altijd binnen via Vennebroek. Meestal volg ik het pad met de klok mee, langs de vogelhut. Halverwege neem ik een afsnijdertje waarvan het ene eind ligt bij het bankje in de linker bovenhoek. Eenmaal overgestoken loop ik terug. De foto's zijn op dat stukje van de route gemaakt.

Wat mij nu vooral opviel waren de knaloranje littekens op de stammen. En nu zie ik ineens ook de nette bosjes snoeisel. Dat me dat nu pas opvalt, vind ik dan wel weer bijzonder... Wat kun je soms om dingen heenkijken! Het zijn nog enorme bossen ook...

Als het morgenvroeg niet miezert ga ik weer op pad. Even zoeken naar het klauwtjesmos en kijken hoe het licht valt op dit stukje. Als het meezit is het nevelig.

zondag 26 februari 2012

De mossen blijven mijn aandacht trekken... Ik zocht naar gesnaveld klauwtjesmos met het snaveltje (het dekseltje) er nog op. Op een eerdere foto waren de ietwat verpieterde kapsels te zien zonder deksel (zie foto hieronder). Nu pas valt me op dat het blad van het mos hierboven de karakteristieke klauwtjes (haakjes) aan het blad mist. Zit ik hier nu weer naar gewoon dikkopmos te kijken?

Nog maar eens terug dus.... Het is opvallend hoe beide foto's op elkaar lijken. Dat ligt, blijkt nu, waarschijnlijk meer aan de fotograaf dan aan het mos... En wat een verschil in lichtomstandigheden!

Waar ik eigenlijk voor viel was de dikke druppel die ik zag hangen. Aan de steel van het kapsel kun je ook vaag zien dat de stengel ruw is, een kenmerk van het gewoon dikkopmos.

Dit is een raar plaatje maar laat een kapsel zien waar het deksel juist is afgevallen (middenin de foto en niet helemaal in focus). De lichtgekleurde peristoomstanden zijn zichtbaar en het deksel hangt iets lager. Mijn aandacht ging naar het druppeltje...

De aardigheid is nu om het verhaal compleet te maken. En zo hou je wat te doen...

zaterdag 25 februari 2012

Vanochtend scheen de zon al vroeg. Het gaat nu snel. Voor het ochtendlicht mag je wel om acht uur buiten zijn, in plaats van negen... Bij Friese Veen was het rustig, zoals meestal op zaterdagochtend. Ik heb er ineens plezier in om met de 100 mm macrolens landschappen te fotograferen. Het is een vaste lens en een beetje tele... dus in plaats van in- en uitzoomen, moet je je benen gebruiken. En niet alles kan natuurlijk.

De afgelopen weken is er flink gesnoeid en gezaagd door Natuurmonumenten. De walkanten zien er strak uit en lijken klaar voor de lente.

De zon werd steeds wispelturiger en dook af en toe achter een wolk. Hierdoor was goed het effect van licht in een foto te zien.

De laatste tijd ben ik ook meer gaan letten op de kwaliteit van het licht. Grijze dagen kunnen voor fotografie juist heel mooi zijn. Het gaat niet alleen om de hoeveelheid licht, maar ook de inval en of het hard of juist zacht is. Een druppeltje gefotografeerd op een grijze dag ziet er zacht uit. In de zon worden ze juist weer heel hard. Raar hoe zoiets essentieels pas nu tot me doordringt.

Dit plaatje is gedraaid, want dat oogt beter...

Het ruikt nog niet naar lente. Wel zag ik een klein vliegje vandaag. Als je fotografeert ben je je bewuster van de seizoenen. In de winter is het zó stil in de natuur. Zelfs spinnen zijn nauwelijks te vinden. Ja, behalve in huis dan.... En als het straks lente wordt dan bárst de natuur weer los. Het is verbazingwekkend hoe in zeer korte tijd alles er dan ineens weer is. Maar ik moet zeggen dat ik me in januari en februari toch prima heb vermaakt met de mossen. En nog...

(Ik probeer om wat minder het woord 'ik' en 'maar' in mijn teksten te gebruiken... Maar dat vind ik wel lastig :-))

vrijdag 24 februari 2012


Een paar jaar geleden ging ik regelmatig bij de ganzen hier in de buurt kijken. Het was toen nog een overzichtelijke groep van een gans of dertien met één andere vogel ertussen. Was dat nu een kolgans? Ik weet het niet meer...

Volgens mij zijn dit soepganzen... Het leuke is dat ze allemaal anders zijn. Ze zijn te herkennen aan wel of niet een bult op hun hoofd, de kleur van de ogen, het kleurpatroon... Sommige zijn helemaal wit. Ik was al begonnen om ze voor mezelf een naam te geven. Dit naar aanleiding van de site van anaburen die heel grappig over de ganzen in het Noorderplantsoen schreef. Vooral de beautycontest is hilarisch.

Een jaar of drie geleden was hier opeens een ganzenexplosie. Of er toen besloten is dat ze eieren mochten uitbroeden.. maar nu zijn het er zoveel dat ik het overzicht kwijt ben. Ze lijken wel iets minder schuw.

Maandag stonden ze met z'n allen op het ijs. De meesten sliepen nog of probeerden dat, met de kop diep in de veren en balancerend op één pootje. Toch hield er steeds minstens één de wacht. En zodra er een verdacht geluid was te horen gingen alle kopjes omhoog.

donderdag 23 februari 2012

Mijn fantasie gaat vaak aan de haal met bepaalde beelden. Dat is iets kinderlijks, vind ik zelf. Maar ach, ik heb er ook wel veel plezier om. Zo is dit een foto van een half verdroogd blad zou je zeggen.... Maar alles wat ik zie is een verwilderde figuur die uit beeld probeert te rennen en enigzins haar evenwicht verliest. Ze wordt achternagezeten door de vage figuur op de achtergrond. Ik kan het geluid er zelfs bij horen.

Hebben ze plezier samen of is het menens... je weet het niet! Van dat soort fantasieën dus.

Op de landgoederen hier in de buurt staan de beuk en de eik vaak zij aan zij. En soms zie je ook hoe twee bomen elkaar omstrengelen. Dit vond ik wel heel bijzonder! Een kleine romance. Getroffen vlak voor of na een voorzichtige zoen... Een beetje lippenbalsem zou hier ook geen kwaad kunnen.

Tot slot nog een druppeltje. Dit mos heb ik al vaker gefotografeerd, juist omdat er dan druppels inhangen. Nu heb ik 'ontdekt' dat dit waarschijnlijk het gewoon purpersteeltje is (Ceratodon purpureus). Een zeer fotogeniek mosje met z'n rode en gele steeltjes. Iemand vergeleek het met vlammetjes. Inderdaad, daar lijkt het wel wat op. Vlammetjes met water. Mooie combinatie!

woensdag 22 februari 2012

Vandaag heb ik de bakens maar eens verzet en ben naar Landgoed De Duinen geweest ten oosten van Eelde-Paterswolde. Niet dat dat nu direct aan de foto's is af te zien... maar dat komt misschien nog!

Bij Landgoed De Duinen is vorig jaar een vlindertuintje aangelegd. Daar heb ik even rondgekeken en ik ga daar zeker naar terug als de eerste vlinders te voorschijn komen.

Op een dikke kei zag ik dit hele kleine polletje. De kapsels zitten verborgen tussen de blaadjes met hun lange glasharen. Ik denk dat dit een van de soorten muisjesmos is.

Als ik het niet had geweten was me dit nooit opgevallen. Zo zie je maar weer. Dit mos heb ik al vaker bekeken, maar nog nooit echt 'gezien'.

Helemaal blij ben ik met de bovenste twee foto's. Ze zijn goed genoeg om uit te printen. De bovenste gaat aan de muur!
En dit mosje is waarschijnlijk het gewoon purpersteeltje (Ceratodon purpureus).

dinsdag 21 februari 2012

De zon komt alweer vroeger op en ik was gisteren nog net op tijd. Rijp voordat de zon erop viel...

... en vlak daarna. En toch... smeltend ijs heeft zijn eigen bekoring.

Ik maakte veel foto's en liep verder. Toen ik voor de zekerheid nog eens keek of er écht wel wat goeds tussen zat bleek het merendeel mislukt! Omdat zulke ochtenden zeldzaam zijn, ben ik snel teruggelopen. Ik kon nog net een paar plaatjes maken terwijl het ijs voor mijn ogen verdween. Om een uur of tien was het een gewone maandagochtend geworden...

En vanochtend zag de wereld er weer heel anders uit. Eigenlijk is dat ook wel mooi. Pluk de dag! Alleen valt er op sommige dagen meer te plukken dan op andere...

maandag 20 februari 2012

Gisteravond was ik in de Oosterpoort voor een vioolconcert van een dochter van een vrienden. Ze speelden 'variaties aan het IJ' en het was zo prachtig! Op de weg naar huis hagelde het stevig en dat, met de beloofde zon voor vandaag, maakte dat ik wist dat het een mooie ochtend zou worden.

Het was magisch! En de zon heeft al veel kracht, want het dooide ook snel weg. Het plaatje is van een verdwaalde hagelkorrel. Rijp groeit niet in een bolletje al ziet het er wel zo uit. Een klontje rijp, maar dan hoog in de lucht gevormd.... Nu voel ik alweer de kriebel opkomen om dit op internet op te gaan zoeken... maar dan doen we niet! Eerst aan het werk.

Wat een heerlijk begin van de dag!

Bij nader inzien is dit geen gewone hagelkorrel. Het heeft er al een hele nacht gelegen en waarschijnlijk is er rijp gegroeid op dat wat er al lag... Inmiddels heb ik gezien dat er naast hagel ook gesproken wordt over korrelsneeuw. Had ik nog nooit van gehoord! En de spellingcontrole ook niet, want die zet er een rood krinkeltje onder. Het is natuurlijk zaak om een verse hagelkorrel te fotograferen.... Maar goed, deze is ook mooi.

zondag 19 februari 2012

Ik heb een mossenobsessie opgelopen. Dat blijkt wel uit deze foto's. Van interesse tot hobby tot passie tot obsessie... Overal heb je uitersten van en dan van alles ertussenin. Nu is dit niet heel erg en ik constateer het alleen maar. En ik kan er makkelijk weer mee stoppen, gelukkig. Dat komt vooral omdat ik op de site van BLWG en met name de verspreidingsatlas alle foto's kan vinden die ik zocht. Het is leuk om bij een foto de naam te kunnen plaatsen, maar dat moet dan wel kloppen. En je kunt je makkelijk vergissen. Voorwaarde is wel dat je weet in welke hoek je het moet zoeken...

Gisteren ben ik nog even teruggegaan naar het groot rimpelmos (Atrichum undulatum). Ik zie het nu op meer plekken staan. Dat is wat een juist zoekbeeld doet... Ze staan er nu mooi bij. Veel nog met het vliesje over het kapsel, het huikje. Het waaide gisteren stevig en de wind ontdeed veel kapsels van hun huikjes, die als zeiltjes stonden te wapperen. Die huikjes met de rode dopjes eraan zien eruit als moderne hoedjes.

Om het goed te kunnen determineren heb ik wat mos mee naar huis genomen. Daar zat ook een droog kapsel bij waar het huikje fier rechtopstond. Zie de foto hierboven (genomen met flits). Vervolgens heb ik het blad en ook de sporen onder het microscoop bekeken. Het blad heb ik in zijn geheel bekeken, maar het is eigenlijk iets te dik (rechtsboven en midden). Als je een kapsel opensnijdt zit daar droog groen poeder in. Ik kreeg het niet goed in een waterdruppel. Iemand die wel eens een preparaat heeft bekeken zal dat kunnen zien. De sporen liggen op de grens van water en lucht (foto rechtsonder). Op de middelste foto ligt waarschijnlijk ook nog een verdwaalde spore.

Dit zijn een aantal cellen met mooie bladgroenkorrels.

Om erachter te komen hoe het kapsel is opgebouwd heb ik verschillende gefotografeerd, al dan niet met huikje. Rechtsboven een zij- en vooraanzicht van het kapsel waar het deksel af is. Rechtsonder staat ook nog een detail van het blad.

Nou, ik ben er nu wel zeker van dat dit groot rimpelmos is. De afgelopen week heb ik veel opgestoken over mossen. En het is net of ik de afgelopen jaren nooit eens goed heb gekeken. Alles wat ik zag was sterrenmos met kleine lantaarntjes erin, die zo mooi met tegenlicht fotograferen al dan niet met een drup eraan...

Ben benieuwd wat er komende week op mijn pad komt!

zaterdag 18 februari 2012

Gisteren zag ik ineens dit mos. Het roodbruin stak mooi af tegen het groen. En hier zie je meteen ook het onhandige van mossen... De kapsels staan dicht bij elkaar en vaak schots en scheef. Alsof ze met z'n allen op een feestje zijn dat al een tijdje aan de gang is! Het doet me ook denken aan The Wall van Pink Floyd, met die wandelende hamers.

Even verderop vond ik nog een polletje. Daar ga ik nog een keer proberen om betere foto's te maken. Sommige hadden nog een huikje. Al zie je dat hier niet meer.

En de voorkant ziet er ook mooi uit. Misschien nog mooier als het open gaat.

Zo uit de losse pols lijkt dit groot rimpelmos (Atrichum undulatum). Dan moet ik nog wel even goed naar het blad kijken. Op de foto's kan ik niet zien welk kapsel waar uit groeit... er staat ook ander mos tussen. Een reden om even terug te gaan. De vraag is nu of ik dat vanmiddag nog ga doen...

vrijdag 17 februari 2012

Even een gewoon druppeltje tussendoor. Meestal fotografeer ik uit de hand. Op zo'n dag als vandaag is scherptediepte dan de beperkende factor. Het wolkendek werkt echter ook als één grote softbox.

En dan krijg je dit...

donderdag 16 februari 2012

De binnenkomer moet een mooie zijn, vandaar dat ik begin met een plaatje van mei vorig jaar. Toen probeerde ik ook deze mossen te volgen en zag op de harige muts een wespje zitten.

Momenteel zie ik gele puntjes verschijnen in het stervormige mos.

Een close-up laat zien dat het beginnende sporenkapsels zijn.

Vorig jaar vielen deze kleine mutsjes me op in april. In mei waren ze al bolrond met nog steeds een mutsje op.... en een wesp.

In september heb ik een macro workshop gedaan bij Bas Meelker. Daar heb ik voor het eerst even geoefend met een ringflitser. Op het Dwingelderveld stonden ze toen ook. Ik vermoed tenminste dat het dezelfde soort is.

Het was een donker hoekje maar met de flitser kon ik de muts wat beter fotograferen. Al staat het puntje er niet helemaal scherp op (kon beter, wil ik maar zeggen!).

Nou ja, er staan er hier genoeg dus als ik het niet vergeet (en waarom zou ik!) dan kan ik ze ook dit jaar weer volgen. En ik zal dan ook zien wat er nu precies onder die muts zit. Ik heb waarschijnlijk al wel een oud exemplaar gefotografeerd, maar nog geen vers groen kapseltje.... wordt vervolgd!

Trouwens, het lijkt erop dat dit mos meerdere keren per jaar kapselt. Hij zal er toch niet een half jaar over doen... we zoeken het op!


woensdag 15 februari 2012

Mos! Het is met alles zo... je denkt dat je er vat op krijgt en gaat enthousiast aan de gang... en dan blijkt het allemaal toch wat ingewikkelder te zijn. Dit mos groeit op boomschors en het is erg klein. Ik denk dat het klauwtjesmos is, maar als ik dan ga bladeren dan zijn er weer allerlei mosjes die erop lijken. En dan denk ik weer... ach, wat maakt het ook uit hoe het heet! Maar ik wil het gewoon weten!!

Hier had ik al een foto van gemaakt. Toen zag ik thuis dat in dit 'spul' allemaal rode puntjes zitten. In de eerste plaats viel me de veervormige structuur op. Vandaag ging ik nog maar eens kijken...

Ik denk dat het achterlichtmos is. Een hogere vergroting laat zien dat het inderdaad net rode lampjes zijn.

Afgezien van gestoei met mossen, ben ik ook aan het worstelen met dit blog. Ik wil de foto's groter hebben en de tekst recht onder de foto. Ha, dat heb ik zojuist uitgevonden! Ik kan er erg humeurig van worden als dit soort dingen er niet mooi uitzien. Als het beeld onrustig is of te donker. Oogstrelend - dat is het streven... En de lat gaat steeds een stukje hoger. Nu even zien of het niet té groot is zo. Ik ben in ieder geval voorlopig tevreden :-).

Nee, ik ben helemaal tevreden. Het is precies zoals ik het hebben wil. Heerlijk! Ik word er helemaal blij van... kan er niets aan doen :-)