zondag 22 mei 2016

In de bloei


Het heeft even geduurd maar deze foto heeft alles wat ik zocht: zachtheid, bijzonder licht en volle romige kleuren. En het mooiste is, ik weet precies wat er voor nodig was.

De foto's zijn gemaakt met de Lensbaby sweet 50 met macroconverters (8 + 16) en met de lens wijd open voor weinig scherptediepte. Dit is de voorjaarszonnebloem (Doronicum). Als stinsenplant groeit hij graag onder loofbomen op halfopen plaatsen (Wikipedia). Precies!

De bloemen groeiden tegen een helling en het (tegen)licht kwam van de andere kant van die helling. Ze stonden op meerdere plekken maar nergens viel het licht zo goed.



Hier zijn de kleuren bewerkt met 'selective color' (selectieve kleur?) in photoshop.

En er stond natuurlijk heel veel daslook (Allium ursinum) en ook daar wilde ik schilderachtige foto's van maken. Dat betekende heel veel proberen en het meeste kon dan ook rechtstreeks de prullenbak in, maar dat geldt voor mij altijd. Behalve dan dat ik het meeste gewoon bewaar...




Door de zoeker is het niet helemaal goed in te schatten of het te rommelig wordt. Of moet ik zeggen: ik kan dat nog niet goed inschatten.


De compositie moet in balans zijn. Ik las ergens het woord 'vlakverdeling' en dat helpt me geloof ik meer. Want donker en licht en structuur en ruimte - het is pas mooi als de balans klopt. Je zou denken dat deze foto's vlak na elkaar zijn gemaakt, maar ze zijn van verschillende dagen. En het zijn verschillende bloemen!

Close-ups zijn makkelijker - je hoeft met minder elementen rekening te houden.


Verder viel mijn oog nog op deze muurbloempjes die elkaar in de armen zijn gevallen...


En ik trof deze Johanneskever die zich vreselijk druk maakte. In de natuur zijn geen wegen of bruggen aangelegd, dus wil je van de ene bloem naar de andere dan heb je soms een probleem. Zes pootjes en niet één was lang genoeg. En hij had zijn grootste talent - vliegen - nog niet onder de knie.

Ik vind de lensbaby sweet 50 toch wel een heel mooi lensje hoor! Bijkomend voordeel is ook nog eens dat hij heel licht is en je de camera met één hand kunt vasthouden. Maar komende week wil ik de hei op achter de juffers aan. En dan pak ik eerste maar weer de gewone macrolens..... denk ik.

dinsdag 17 mei 2016

Gebladerte



In plaats van de gewone 100 mm macrolens, gebruik ik nu vaak de lensbaby met sweet 50 lens. Voor een juffertje of vlinder zou ik het nog niet zo snel kiezen, dan wil ik meer controle over de scherpte hebben. Voor bloemen en vooral bladeren is de lensbaby geweldig. Nog wel steeds met de lens zoveel mogelijk ongebogen. Buigen en scherpstellen krijg ik maar niet onder de knie! Deze foto is de laatste in de rij en is veruit de mooiste vind ik. Zal toch wel met oefening te maken hebben ;)

In de Hortus staan allerlei verschillende bomen en daarom is het zo fijn fotograferen. Veel afwisseling. Vooral dit blad is erg fotogeniek. Dit is een uitsnede (wel duidelijk natuurlijk).

Dezelfde foto. Ook een uitsnede om het blad uit het midden te halen (de centrale sweetspot...). En bewerkt met het olieverf-filter in photoshop. In het groot is dat beter te zien. Soms voegt het iets toe, hier niet zozeer maar toch... het blijft leuk om te kijken wat het doet.


Nu een serie van gewoner blad, al dan niet bewerkt met het filter. Niet erg subtiel hier. Hij hoort bij de serie - 'work in progress' zullen we maar zeggen.


De eerste nieuwsgierige blaadjes. De meeste bomen staan hier nu vol in blad.


De kleur van de ondergrond is bewerkt, was roodbruin van oud beukenblad. Hier voegt het filter wel iets toe. Lange tijd kon ik amper iets met photoshop omdat mijn pc zo traag was. Nu loopt het weer op rolletjes.

Iele blaadjes tegen de lucht.


Het blad steekt niet zo af tegen de achtergrond en toch is dit een van mijn favorieten. Vooral in het groot.

De twee blaadjes trokken mijn aandacht omdat ze precies het licht vingen. Op de achtergrond bloeiden de bosklokjes, al is daar niet zoveel van terug te vinden afgezien van een piezeltje blauw.

Bekend blad. De foto heeft voor mij een onderwatergevoel. 

Zelfde blad in heel ander licht.

De lens leent zich ook voor dit soort foto's. Hier stond het diafragma nog vrij ver open en is de sweet spot klein. Daar moet ik nog meer mee proberen.

In de Hortus groeit nu een wit tapijt van daslook onder bomen. Hier is het filter weer toegepast om het iets ongewoner te maken, voor hele kleine structuren is het gauw teveel maar het heeft wel wat. Voor de daslook wil ik nog de tijd nemen. Kijken of ik er een beetje mee kan schilderen. Het staat lekker dicht op elkaar. Het enige wat ik nog nodig heb is een vriendelijke zonnetje... en een beetje mazzel.

- Klik je op de eerste foto dan komen ze groter en mooier in beeld -




zaterdag 7 mei 2016

Hondstand


Het was drie dagen geweldig weer en ik heb veel gefotografeerd, vooral met de Lensbaby sweet 50. Zacht licht en mooie achtergronden daar was ik naar op zoek. Het ging steeds beter. Scherpstellen met een gebogen lens lukt me nog niet echt, maar verder gaat het eigenlijk goed! Een paar keer ben ik terug gegaan naar deze bloemen, Erythronium of hondstand. Deze zijn iets van 5 centimeter in doornsnede, grof geschat.

Voor zachte belichting moeten ze in de schaduw staan. Daar had ik geluk mee, want ik heb wel een paraplu maar durf die niet midden in de Hortus op te zetten. Een hand erboven of zelf in de zon gaan zitten werkt ook. Nu moest ik nog het licht in de achtergrond zien te vinden. Die witte bollen in de achtergrond zijn muurbloempjes die in de volle zon staan.

Deze is wel mooi zacht maar toch nog iets gewoontjes. En dus ben ik aan het experimenteren geslagen en vond in photoshop bij filters het olieverf effect. Dat vond ik leuk uitpakken. Hieronder staat dezelfde foto, bewerkt.

Soms krijg je penseelstreken langs de randjes en dat vind ik mooi. Ik heb het fijntjes gehouden (vind ik ;)). In het groot is het beter te zien.

Ook wilde ik het wat abstracter maar dat vind ik toch erg moeilijk. Al gauw zet ik alweer 'iets' op de foto.

Je kunt dezelfde bloem honderd keer anders fotograferen, dat blijkt wel.


En hier weer ietsje dichterbij iets zachter.




Soms vallen de kleuren tegen en dan kun je altijd naar zwart wit met een tintje gaan.

Dit vind ik zelf een van de mooiere door het zachte dromerige en de mooie omgekrulde bloemblaadjes.

Toen bleek dat een spin deze bloem ook had uitgekozen. Gelukkig voor mij bleef hij even zitten midden op de bloem en precies in de sweet spot.

Het scheelt wel als je een paar dagen achter elkaar met dezelfde lens en dezelfde onderwerpen kunt spelen. Thuis is het altijd beter te beoordelen en dan kun je terug om het nog even anders te proberen. Deze bloemen zijn over hun hoogtepunt heen. Ik denk dat volgende week de daslook bloeit. De knoppen zijn al dik.