zondag 17 november 2013

De winter nadert


De nachttemperaturen beginnen te dalen en de eerste rijp is al gesignaleerd. Ik had een beetje hoop gisterochtend rijp te vinden op de hei. Nog even geduld... het was nog niet zover. Wel hingen er dikke druppels in de wortels die uit een omgewaaide boom staken. De meeste foto's zijn mislukt omdat het een beetje waaide. Jammer, want het ziet er bijzonder uit.

Een klein eindje verderop stonden acht Drentse heideschapen. En ja hoor.... daar kwam er eentje naar me toe. Een mooi klein schaap met respectabele hoorns. Het zal wel gewoon nieuwsgierigheid zijn, want het gras was daar echt niet lekkerder. Niet dat ik het heb geproefd...

Rondspeurend over het veld vond ik deze vuurrode sporenkapsels van ruig haarmos (Polytrichum piliferum). Een oud sporenkapsel houdt de omgeving in gaten (schapen). De kapsels van haarmos doen er lang over om uit te groeien - tenminste die van het gewoon haarmos.

Zeker met rijp is het een mooi onderwerp. Ik hou het in de peiling, wellicht lukt het me om er iets bijzonder van te maken.

Ze moeten nog even hun best doen en wat verder doorgroeien.

Het was erg nat op de hei. En de blaadjes die in het water verzeild waren geraakt vond ik ook wel wat hebben. Maar wat op het kleine scherm van de camera een mysterieus plaatje lijkt, valt in het groot nog vaak tegen. Dat is een kwestie van uitproberen en leren wat werkt.


Vorige week vond ik deze paddenstoeltjes, voor mij nieuw. Nu struikel ik waarschijnlijk over de soorten die ik nog niet eerder heb gezien.... maar deze trokken mijn aandacht vanwege hun bijzondere steel. Het blijken slijmsteelmycena's te zijn (Mycena rorida). De slijmlaag lijkt net glas. Bijzonder. En ze groeiden uit een afgerukte tak. Hoe hadden ze dat gedaan zonder storm? Het is trouwens een algemeen voorkomende soort.

De kleuren waren prachtig gisteren. Het wordt de hoogste tijd voor een lens met een beetje groothoek. Daar ga ik maar eens werk van maken. Iets leuks voor de kerstvakantie.

zaterdag 26 oktober 2013

Slappe knietjes

Dit is het verzameld werk van drie uitstapjes. De eerste foto's zijn gemaakt in de Hortus. Vorige keer lukte het om een schilderachtige foto te maken en ik wilde weten of ik dat kon reproduceren. Nu vallen de blaadjes ineens erg rap, dus de boom van de vorige foto was bijna kaal. In de Chinese tuin stond deze esdoorn in vuur en vlam. Perfect! En het licht viel er ook nog eens mooi doorheen. Nu nog het juiste doorkijkje vinden...


Heerlijke kleuren, al was het niet precies wat ik voor ogen had.


Dit is het! Jammer dat er geen mooier blaadje te vinden was. Blij ben ik er wel mee, want ik weet hoe het moet! Al vrees ik de komende tijd weinig met die kennis te kunnen... maar we zullen zien. Misschien dat het met mos ook wil.


Deze paddenstoel zag ik staan toen ik in een hoosbui onder een boom schuilde. Over een deel van de lamellen zit nog een vlies. Ik dacht dat het misschien een gordijnzwam was, maar dat is niet zo. Vandaag zag ik dat het gordijn van de gordijnzwam er inderdaad uitziet als spinrag. Dan zal dit misschien toch het eikenbladzwammetje zijn geweest.


Vorig jaar vond ik bij Vennebroek een verdroogde aardster en ik heb er nu opnieuw naar gezocht. Op precies dezelfde plek stonden nu drie gekraagde aardsterren, open en vers!


Ik heb geprobeerd om het ontsnappen van de sporen vast te leggen. Met een klein diafragma en een lange sluitertijd probeerde ik het te vangen terwijl ik met een stokje tegen de bol tikte. Dat lukte van geen kant. De natuur doet dit met water, bedacht ik toen, dus vandaar de plens uit mijn waterfles... niet erg subtiel, maar de sporen zijn net te zien. Het waaide ook wat te hard... Volgend jaar maar weer eens proberen - en kijken of er vroegere stadia zijn te vinden. Het staat alvast in mijn agenda!


Vanochtend ging ik naar Eext om daar in het bos en op de hei naar moois te zoeken. Het bos stond vol met kleine paddenstoeltjes. En ik dacht dat we het meeste al hadden gehad! Misschien niet onlogisch dat nu de soorten te voorschijn komen die op dennenappels en blad groeien?

Een schelpzwammetje, niet in mooi licht maar kijk eens naar die lamellen. Zijn ze niet prachtig?


Nogmaals twee paddenstoeltjes die op een dennenappel groeien. De soortnaam moet ik schuldig blijven. Het viel me nu ook weer op dat je steeds meer ziet als je er eenmaal oog voor hebt. Er waren ontelbaar veel kleine paddenstoeltjes te vinden tussen het strooisel.



De slappe knieën kreeg ik na een akkefietje met deze schapen. Ze stonden aan de bosrand met hun kop tegen een boom te schuren. Ik moest er langs en ze waren niet bang... Ze lieten zich zelfs op hun kop aaien. Dat beviel kennelijk zo goed dat ze achter me aan kwamen. Ongekend, want meestal hebben ze totaal geen interesse. Alleen... ze begonnen met z'n allen tegen me aan te duwen! En als je ooit bokkende schapen hebt gezien... Allerlei scenario's gingen door mijn hoofd. Het waren forse sterke schapen. Wegduwen hielp niet. Moest ik schreeuwen? En als ik weg zou rennen, zouden ze dan achter me aanrennen? En zou ik het dan erger maken?


Ik besloot om me toch maar uit de voeten te maken. Niet rennen, maar snel wandelen. En tot mijn opluchting was dat voldoende. Terwijl ik nog een foto probeerde te maken zag ik dat ze al weer in beweging kwamen.

Achteraf denk ik dat ze het niet kwaad bedoelden. Maar toch... Een volgende keer hou ik ze wel in de peiling!

dinsdag 22 oktober 2013

Zoeken

Het is herfstvakantie en ik heb een weekje vrij genomen om me uit te kunnen leven met mijn camera. Hoe het op de foto moet komen weet ik al, maar ja... gaat dat ook lukken? Tot nu is het zoeken. Gisteren was ik in de Hortus. Een mooie plek om te oefenen op allerlei verschillende onderwerpen. Het effect dat ik zocht zit in deze foto. Het tegenlicht vouwt zich als het ware om de blaadjes.


Ook deze heeft wel wat. Al vind ik de bovenste mooier. Dit is wat ik zoek. Gewoon een beetje onscherp dus... maar het is lastig en vaak is het geheel niet om aan te zien. Daar kan ik me de komende tijd wel in vastbijten.


In de Hortus staan allerlei Hortensia soorten die vooral, of ook... mooi zijn in de winter wanneer de bloemblaadjes alleen nog maar uit nerven bestaan. Nu was het nog te vroeg. Wel vond ik deze juffer hangend aan een roze exemplaar. Later zag ik ook nog een vlindertje en beide waren ze gehavend - na een zomer lang ronddollen waarschijnlijk.

Vanochtend hoopte ik veel paddenstoelen te vinden in het bos bij Drouwen. Ik kon niet veel moois vinden. Veel was al over het hoogtepunt heen. Maar deze stinkzwam was nog vers. De vliegen heb ik even verjaagd voor de foto. Ze hadden nog niet alle sporen eraf gelikt. Mooi of niet, het blijft een rare zwam.

Het pakte wat anders uit dan ik had gehoopt, dus ik verbrede mijn blik.... Nou ja, naar druppels.

Meer van bovenaf vind ik het mooier.


Tot slot heb ik het kleurige elfenbankje opgezocht. Ik denk tenminste dat dit hem was - hij was groter en niet meer zo kleurig. De laagjes waren donkerder en grijzer geworden. Gelukkig was daar ineens deze mier, voor wie deze paddenstoel een wereld op zich was. Hij bleef steeds even stilstaan om te poetsen of te bepalen waarheen nu... en dat gaf mij de kans om hem er enigszins scherp op te zetten.

En zo vertrek je met een plan en kom je thuis met iets geheel anders.

Morgen maar eens kijken bij De Braak en Vennebroek. Daar staan ook bijzondere soorten. Al gaat het mij vooral om de fotogenieke. We zullen zien..

zondag 6 oktober 2013

Het begin van kleur

Vandaag liep ik het hetzelfde rondje als vorige week. Voor paddenstoelen vind ik het bos bij Drouwen (het Boomkroonpad) toch het mooist. Opnieuw lagen er langs het fietspad, onder de beuken, een aantal losse takken met porseleinzwammen. Oude beukenblaadjes zorgen voor wat kleur en de camera doet de rest, die maakt dat alles in vuur en vlam lijkt te staan.

En wat een geluk dat dit vliegje voorbijkwam. Hij is ook nog eens prachtig! Dit is wel mijn mooiste foto van vandaag. En dat ik daarvoor in een onelegante pose langs het fietspad moet liggen... dat moet dan maar :) Hier ben ik blij mee!

Wat eerder zag ik deze paddenstoel op een afgezaagde boomstronk. Na vorige week heb ik gezocht naar paddenstoelen die wat beter zijn te fotograferen. Als ze op een boomstronk staan is het makkelijker om op paddenstoelhoogte te komen en ook nog een stukje lucht of licht mee te pakken. Dat opwippende hoedje vond ik wel vrolijk. Voor het mooiste licht zat de boomstronk helaas te veel in de weg. Tsja...

De achtergrond geeft wel sfeer aan deze paddenstoelen die zo aardig tegen elkaar aan geleund staan. Hier mis is ook een beetje het mooie licht. Licht is toch alles in een foto.

Elfenbankjes loop ik meestal voorbij, te strak en te saai... Daar kan ik niet zoveel mee. Hier heb ik snel een foto van bovenaf genomen. Er viel wat schaduw op van een aantal dunne takjes en ik vond het wel best. Nu zie ik dat het prachtige kleurrijke details heeft. Als hij er een volgende keer nog zo mooi bij staat, ga ik er wat meer werk van maken. Het lijkt wel of elk randje er met een ander kleur aan is gebreid.


Vanochtend was het heel erg mistig. Vreemd genoeg was daar in het bos niet zoveel meer van te merken. Wel was alles mooi bedauwd. En ik kon het niet laten om toch ook een foto van het gras te maken, omdat er wat kleur tussen zit. En terwijl ik dat deed...

... zag ik twee hele kleine bloempjes staan. Echt heel klein.

Tot slot nog twee porseleinzwammen. Als ze op een losse tak zitten kun je ze natuurlijk optillen. Opeens had ik het licht zowel door als op de de hoed. Of is het toch alleen tegenlicht... Dit is een van de mooiste uit een hele serie.

Al met al was het weer zeer de moeite waard om voor op te staan. En vandaag ging het allemaal ietsje relaxter. Heerlijk genoten dus!


zaterdag 28 september 2013

Een nieuwe herfst

Vrijdag was ik vrij en een betere dag had ik me niet kunnen wensen. De ochtend begon hier met nevel en zon. In het bos hing een prachtige sfeer. En net als vorig jaar barst het van de paddenstoelen.


Een overdaad aan prachtig spul en al te veel enthousiasme is vragen om moeilijkheden. Ik moest er echt weer even inkomen en mezelf toespreken: 'geen tijd besteden aan onmogelijk projecten' en 'eerst goed te kijken', maar dat lukte niet echt. Bovendien, als je ergens net mooi licht hebt en teveel treuzelt is je licht weg! Hierboven had ik toch een iets kleiner diafragma moeten kiezen. Al heeft het wel het vroege ochtend sfeertje. Het zouden fopzwammen kunnen zijn.

Deze staan natuurlijk veel te veel in de zon. Het contrast is te groot. Maar wat ik er mooi aan vind is het strijklicht over de hoed. Ik kan de zon op mijn gezicht voelen bij deze foto.


Dan dit drietal. Het kleintje lijkt zich te verschuilen.

Op een afgezaagde boomstronk groeide een forse zwam met... drùppels! Nou, dat moest natuurlijk uitgebreid op de foto. Maar dacht je nu dat me dat lukte... een onmogelijk project dus.... Alles was te groot, de zwam, de druppels...

Uiteindelijk met iets meer afstand heb ik deze maar zo gefotografeerd. In het groot kun je de druppels zien, maar dit is niet wat ik voor ogen had. Moeilijk, moeilijk.

 Even een plaatjeszwam proberen met heel weinig scherptediepte. Het ziet er uit om in te bijten.

Een paddenstoel met een mooie steel. Ik dacht dat dit de streepsteelmycena was, maar begin nu toch te twijfelen. Hij lijkt te donzig.

Vorig jaar heb ik mij verbaasd over de schoonheid van de spekzwoerdzwam. Ook nu trof ik hem op een boomstronk. Het lijkt alsof deze paddenstoel zijn vorm niet kan vinden. Het is het allemaal net niet: geen echte steel, geen echte hoed en ook de plaatjes lijken er maar half in te zitten... Vermoedelijk is dit nog een jong stadium.

Na een uur of twee besloot ik een kopje koffie te gaan halen bij de Woudstee. Onderweg daarheen kwam ik alweer van alles tegen in de berm. Deze parelstuifzwam-familie bijvoorbeeld.

En porseleinzwammen op een losse boomtak. Met druppel! Ik dacht eerst: dat kan op de terugweg ook nog... Maar je weet nooit hoe het licht dan is, dus opnieuw op de knieën. Het was kiezen tussen de hoed met druppel scherp of een mooiere vage achtergrond. Dat laatste werkte niet. Dan maar zo.


Hier heb ik juist wel een groot diafragma gebruikt. Een beetje spelen met de achtergrond. Daar moet nog op geoefend worden!

Om een groepje mensen te ontlopen die op dezelfde route liepen, maakte ik een omtrekkende beweging en kwam zo bij een stukje waar de zon nog niet was geweest. Alles was nog nat en in de hei hingen ontelbare kleine spinnenwebben als strakke hangmatjes te schitteren in de zon. Prachtig om te zien. En van druppels krijg ik nooit genoeg.

Tot slot een foto van dit tweetal dat op een losse tak groeide. Zo waren ze makkelijk op te tillen en tegen het licht te houden. Het valt me op dat ze vaak tegen elkaar aangroeien zonder elkaar weg te duwen. Maar het is natuurlijk ook familie!

zondag 22 september 2013

Een dagje Schier

Het is iets om vaker te doen: een dagje naar Schier. De natuur is er prachtig en je kunt er wandelen langs het Noordzeestrand. En voor mij is het een heel nieuw gebied om te ontdekken met plantjes die je in het bos niet zult vinden. Daarvoor ga ik wel op pad! Het meest genoot ik nog op het strand met deze kleine plasjes zeewater met... ja, met wat eigenlijk?

Waterdruppels in lucht of luchtbelletjes in water, ik kan er altijd van genieten.

Het doet me denken aan oersoep. Ergens zullen wel wormen zitten. En dat groene zijn waarschijnlijk algen? Ik heb het niet kunnen vinden.

En dan de golfjes in het zand, al die prachtige vormen. To See a World in a Grain of Sand...

En in de poeltjes wat verder van zee zag ik deze kleine vulkaantjes. Daar doet het me aan denken tenminste. Veel is het niet en toch kan ik hier lang naar kijken.