zaterdag 28 september 2013

Een nieuwe herfst

Vrijdag was ik vrij en een betere dag had ik me niet kunnen wensen. De ochtend begon hier met nevel en zon. In het bos hing een prachtige sfeer. En net als vorig jaar barst het van de paddenstoelen.


Een overdaad aan prachtig spul en al te veel enthousiasme is vragen om moeilijkheden. Ik moest er echt weer even inkomen en mezelf toespreken: 'geen tijd besteden aan onmogelijk projecten' en 'eerst goed te kijken', maar dat lukte niet echt. Bovendien, als je ergens net mooi licht hebt en teveel treuzelt is je licht weg! Hierboven had ik toch een iets kleiner diafragma moeten kiezen. Al heeft het wel het vroege ochtend sfeertje. Het zouden fopzwammen kunnen zijn.

Deze staan natuurlijk veel te veel in de zon. Het contrast is te groot. Maar wat ik er mooi aan vind is het strijklicht over de hoed. Ik kan de zon op mijn gezicht voelen bij deze foto.


Dan dit drietal. Het kleintje lijkt zich te verschuilen.

Op een afgezaagde boomstronk groeide een forse zwam met... drùppels! Nou, dat moest natuurlijk uitgebreid op de foto. Maar dacht je nu dat me dat lukte... een onmogelijk project dus.... Alles was te groot, de zwam, de druppels...

Uiteindelijk met iets meer afstand heb ik deze maar zo gefotografeerd. In het groot kun je de druppels zien, maar dit is niet wat ik voor ogen had. Moeilijk, moeilijk.

 Even een plaatjeszwam proberen met heel weinig scherptediepte. Het ziet er uit om in te bijten.

Een paddenstoel met een mooie steel. Ik dacht dat dit de streepsteelmycena was, maar begin nu toch te twijfelen. Hij lijkt te donzig.

Vorig jaar heb ik mij verbaasd over de schoonheid van de spekzwoerdzwam. Ook nu trof ik hem op een boomstronk. Het lijkt alsof deze paddenstoel zijn vorm niet kan vinden. Het is het allemaal net niet: geen echte steel, geen echte hoed en ook de plaatjes lijken er maar half in te zitten... Vermoedelijk is dit nog een jong stadium.

Na een uur of twee besloot ik een kopje koffie te gaan halen bij de Woudstee. Onderweg daarheen kwam ik alweer van alles tegen in de berm. Deze parelstuifzwam-familie bijvoorbeeld.

En porseleinzwammen op een losse boomtak. Met druppel! Ik dacht eerst: dat kan op de terugweg ook nog... Maar je weet nooit hoe het licht dan is, dus opnieuw op de knieën. Het was kiezen tussen de hoed met druppel scherp of een mooiere vage achtergrond. Dat laatste werkte niet. Dan maar zo.


Hier heb ik juist wel een groot diafragma gebruikt. Een beetje spelen met de achtergrond. Daar moet nog op geoefend worden!

Om een groepje mensen te ontlopen die op dezelfde route liepen, maakte ik een omtrekkende beweging en kwam zo bij een stukje waar de zon nog niet was geweest. Alles was nog nat en in de hei hingen ontelbare kleine spinnenwebben als strakke hangmatjes te schitteren in de zon. Prachtig om te zien. En van druppels krijg ik nooit genoeg.

Tot slot een foto van dit tweetal dat op een losse tak groeide. Zo waren ze makkelijk op te tillen en tegen het licht te houden. Het valt me op dat ze vaak tegen elkaar aangroeien zonder elkaar weg te duwen. Maar het is natuurlijk ook familie!

8 opmerkingen:

  1. Wow, what a wonderful walk through the forest at ground level. The light is amazing and you found such a great variety of fungi. The differing textures fascinate me - some rough and bumpy, other shiny wet. Many different shapes also, more than I have seen here, all beautifully photographed.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een nieuwe herfst... ja, wat gaat de tijd hard hè Anita :))
    Wat heb je weer een pracht van een serie gemaakt... het is werkelijk genieten van al je paddo's en vooral het licht... echt heel mooi!
    Heerlijk om te lezen dat ik niet de enigste ben met al dat geworstel van licht, compo en scherpte/diepte... ;))
    Ik wens je nog een fijne zondag en lieve natuur groetjes, Anna

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Weer heel mooi, Anita! Vooral die eerste met de zonnestralen is erg sfeervol.
    Gr. en een fijne week gewenst,

    Henk

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een heerlijke en mooie serie weer, Anita. Ik heb meteen zin om op zoek te gaan naar paddenstoelen. Ik vind het overal eigenlijk nog zo "groen". De foto's zijn zo verschillend dat het moeilijk is om een favoriet te kiezen, maar ik ga toch voor de eerste. Zo mooi gedaan. Groetjes, Joke

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Prachtig blog..........en van druppeltjes krijg ik ook nooit genoeg!
    groetjes Anne-Marie

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik herken je gretigheid ;). Je weet haast niet waar te beginnen, zoveel moois is er te zien. En dan net dat vleugje licht, dat al weer weg is voordat jij je camera goed ingesteld hebt. De rode guttatiedruppels kwam ik ook tegen, super mooi zijn ze! Ik heb inmiddels begrepen dat de luchtvochtigheid erg groot moet zijn wil dit verschijnsel optreden. Dus de hygrometer in de gaten houden en dan op het juiste moment het bos in! Diafragma blijft lastig bij paddestoelen. In mijn nieuwe paddestoelenboek (Veldgids van Nico Dam, een topboek!!) las ik dat je altijd F22 moet gebruiken.... Zelf ben ik aan het experimenteren met stacking, dat levert paddestoelen met scherpe hoedjes én scherpe steeltjes op in toch een wazige achtergrond. Je foto's zijn prachtig, ze blijven fascineren, die kleine paddestoeltjes. groetjes Albertine

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Heerlijk om je ervaringen te lezen, het is allemaal zo herkenbaar. Al die goede voornemens die je telkens maakt, en waar iedere keer weer niks van terecht komt. Ik neem me zó vaak voor eerst eens goed en rustig te kijken, maar voor ik het weet maak ik - tegen beter weten in - al weer foto's.
    Ik vond jouw uitdrukking ( nou ja, die van Bas Meelker dan ) 'Je moet kijken met de ogen van je camera' erg goed en die ga ik in mijn oren knopen.
    In deze serie vind ik weer heel wat juweeltjes! De eerste is een prachtige sfeerplaat, de plaatjes van nr 7 : wat een mooie weglopende scherptediepte en compositie, héél erg mooi.
    Spekzwoerd heb ik nog nooit gezien. foto 9 daarvan vind ik ook prachtig.
    Ja, en 11 en 12, daar houd ik ook van..
    Zo kan ik nog wel even doorgaan, maar tot slot wil ik de druppels nog noemen. Leek me wat druk, maar in de vergroting: pure schoonheid.

    Groetjes Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een prachtige paddenstoelen! En dat miertje prachtig! Opvallend mooi macrowerk ik kom zeker terug,
    Groetjes Liesbeth

    BeantwoordenVerwijderen