Dit was echt een geweldige kans om mooie foto's te maken. Wat een verrassing! Het is dan zo moeilijk voor mij om rustig te blijven, eerst goed te kijken, dan te denken (hoe stel ik mijn camera in) en vervolgens een foto te maken. Maar het gaat steeds beter.
Andere mannetjes achter de broek zitten... want misschien is het wel een vrouwtje. Ze schijnen een sterke klampreflex te hebben en alles te omarmen wat ze tegenkomen. Ook andere soorten.
Toen ik even de tijd nam om goed te luisteren hoorde ik ook het geroep van de mannetjes en, wat ik nu weet, de signalen van mannetjes die door andere mannetjes worden aangeklampt. Het 'laat los ik ben een man' signaal.
En... succes! Deze houding heet amplexus (Wikipidia). De mannetjes hebben speciale kussentjes op hun poten, paarkussens, voor beter grip. De paarkluwens van vrouwtjes met meerdere mannen zagen er wat enger uit. Die foto laat ik maar weg, al schijnt het meer voor te komen.
En samen op het land. Je moest zo oppassen dat je er niet bovenop ging staan. Ze hebben een geweldige schutkleur. Ik geloof dat het goed ging. Je moet er toch niet aan denken.
Er was ook dril te bewonderen. Of dit nu kikkerdril of paddendril is kan ik niet goed zien. Paddendril wordt afgezet in strengen en zo ziet het er niet uit.
Tot slot nog een eenling op het pad. Alleen in de paringstijd zoeken padden het water op. Hoe lang dit spektakel duurt weet ik eigenlijk niet. Wat een geluk om dat net te zien! Wat nu ook leuk is, is om het dril terug te vinden en straks de jonge padjes. En zo is er altijd meer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten