maandag 15 augustus 2011

Wat een geluk. Ik was al bijna op weg naar huis en zag dat ik nog een klein stukje van het vennetje had overgeslagen... En daar zaten ze, een aantal kleine kikkertjes. Ze waren maar een paar centimeter en zaten vlak bij de kant. Dat was genieten. Ik merkte niet eens dat mijn knieƫn en ellebogen nat werden.

Ze voelden zich kennelijk wel veilig en bleven stil zitten, ook al waren ze op hun hoede.

Prachtige ogen hebben ze.

En nu zie ik ineens dat de pupil van deze kikker niet helemaal rond is. Wonderlijk...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten