dinsdag 8 juni 2010

Deze olijke snuiter vond ik vanochtend op de vruchtjes van een boterbloem. Het was er maar één, voorzover ik kon zien. Een wonder dat ze me opviel. Het is waarschijnlijk een Curculio venosus of een hazelnootboorder (C. nucum) of eikelboorder (C. villosus). Voor de eerste latijnse benaming vond ik geen nederlandse naam, vreemd genoeg. In dit geval dus een boterbloemboorder. Of ze was gewoon verdwaald.

Ik heb een zwak voor snuitkevers. Ze zijn zo koddig. En ze liet zich goed fotograferen, al ging ze wel aan de wandel. Gelukkig niet al te snel...

Omdat ik het steeltje van de bloem vasthoudt kon ze op mijn hand klimmen. Niet echt de bedoeling. Je krijgt zo wel een indruk van de grootte.

Ik wilde haar weer op een boterbloem zetten. Toen viel ze eerst op de grond, de arme ziel. En daarna pootte ik haar in een rijpe boterbloem, vandaar al het stuifmeel op haar rug. Het leek haar niet te deren. Gelukkig maar! Als je zo een tijdje met zo'n beestje bezig bent, schept dat een band.

Ik vind haar prachtig zo. Dit is mijn eerste 'Curculio'. Hoe je oog kan vallen op één klein beestje in een zee van gras en bloemen... Het is een mirakel!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten