Vroeg

Om half zes werd ik wakker. Ik keek naar buiten en zag dat er dauw op de daken van de auto's lag. Dat betekent dat tot ooghoogte alles met druppeltjes is bedekt. half zes.... ik draaide me nog eens om. Om zes uur ben ik toch maar opgestaan. Want ooh.... hier ging ik toch echt spijt van krijgen. Ook al zou ik er geen foto aan overhouden. Je weet het maar nooit... En zo liep ik om half zeven buiten. Het was een beetje mistig. De slakken durfden het nog aan om de weg over te steken. Het is toch een heel eind over zo'n dorre vlakte.

Ik hoopte op bedauwde juffers. Dit vliegje heeft één druppel, die mocht er ook op. Bij een vorige poging werd ik ruw opgeschrikt door een blaffende hond. Weg vlieg...

Gelukkig was ik nog op tijd! Nog niet droog achter de oren.

Dit is vermoedelijk een variabele waterjuffer. Je kunt op de laatste foto (verder naar onder op deze pagina) net zien dat het teken op het tweede segment Y-vormig is.

Of hij nu probeerde om de druppel aan het gras te plakken... het resultaat was dat hij meer water verzamelde dan hij kwijtraakte.

Ja, daar ben je mooi klaar mee...

Er groeien allerlei soorten gras en hoe fijner, hoe liever ik ze heb.

 Het zit nog in de knop...

Rus groeit massaal op natte stukken. Met al die druppels werden ook alle draadjes rag weer zichtbaar.

Nog even proberen. Mooi zoals die stengeltjes vanuit één punt komen.

Op de terugweg zat het juffertje er nog steeds. Hij was al een beetje opgedroogd. Alleen die ene druppel zat nog in de weg. Waarom drinkt hij hem niet op?

Hoe lang blijft zo'n paringswiel in stand? Ik neem aan dat ze zo de hele nacht hebben gezeten.

Tot slot nog een toefje paddestoelen in het gras. Met de camera op de grond en hier een daar een grasspriet wegplukkend. Ik krijg stiekem al een beetje zin in de herfst...

Maandag mag ik weer aan het werk! Dan wordt fotograferen weer een hobby voor het weekend en zal ik af en toe denken 'kon ik maar even'. En dat is goed zo.