Gewoon haarmos

Dit is gewoon haarmos (Polytrichum commune). In januari schoten de sporenkapsels bij bosjes omhoog en ik nam me toen voor om het proces op de voet (eigenlijk knieën) te volgen. Wat ik niet wist is hoe lang mos daar over doet! Over onthaasten gesproken... Onder het harige huikje is het groene kapsel zichtbaar.

Hier is het huikje (deels) af. Ik vond dit zo'n mooie structuur, met die rode ring en dat doorzichtige puntje erop, dat ik vandaag nog maar eens op zoek ging. Dit kapsel is waarschijnlijk nog niet rijp.

Vanochtend stonden ze er zo bij. Dit kapsel is ingedroogd en het dekseltje is eraf. Pluk je aan zo'n huikje dan laat alles in één keer los. Zo zal het wel bedoeld zijn. Nu nog even wat verder inzoomen...

 Als je hier nou hard aan schud komt er een wolkje sporen vrij. Dat zal de wind vandaag wel doen.

Ik heb ook wat mos meegenomen om met het microscoop te bekijken. Die rode cellen op de rand intrigeren mij en hoe dat doosje in elkaar zit. Het lijkt wel een zoutvaatje, maar dan net even anders.

Tot slot nog een foto van twee maanden geleden. Het huikje van het onrijpe kapsel zit nog stevig vast en wappert in de wind.

Mooi spul is het. De natuur maakt er wel werk van!