Eentje uit het 'archief'. Het is een boom en toch...

Van buiten zo stekelig en van binnen zo zacht. Wat hebben die stekels nu voor zin als het zo open en bloot op de grond ligt?

Stereoplaatje...

Er gaat niets boven Groningen... behalve de maan!

Nog eentje dan... nou vooruit: twee! Ook deze heb ik met de pittenzak als statief gefotografeerd. Omdat de achtergrond toch wel wat druk is, is de stereofoto mooier. Maar dat is alleen zichtbaar voor de scheelkijkers onder ons!



Ik heb ontdekt dat je stereoplaatjes rustig kunt spiegelen, zonder links en recht te veranderen. Je ziet dan nog steeds diepte op de goeie manier. En dat begrijp ik niet... Ik had verwacht dat wat nu naar voren komt, dan naar achter staat. Als ik de twee foto's naast elkaar zet is de volgorde namelijk wel van belang. Ik zal wel een denkfout maken en moet hier nog even op puzzelen....

Het is de pittenzak geworden...

Macrofoto's maak ik altijd uit de losse hand. Lange sluitertijden zijn dan onmogelijk (maximaal 1/100) en dat beperkt de keuze van het diafragma. Ik krik de ISO dan wel op tot 800 of soms 1600, maar dan zie je in macro-opnames duidelijk ruis. Met een pittenzak als statief en de zelfontspanner op 2 seconden, kon ik dit bekermosje fotograferen. Hij is genomen met de Canon 100mm Macrolens, 3/10 sec, f14 en ISO 100.

Nog even een stereoplaatje proberen...Bekermos (Cladonia fimbriata) vind ik leuk spul. En nu kun je zelfs zien dat er op de rand kleine rode puntjes zitten.



Bij de ingang van De Braak stond mijn fiets te wachten... Wat was het gisteren koud! Als ik foto's maak voel ik niets meer en van lang stilzitten op de knieen krijg je het zeker niet warm. Zelfs flink doortrappen om weer thuis te komen was niet genoeg om warm te worden. Een winterjas heb ik nog niet - maar dat er een moet komen weet ik nu wel zeker!

Paddestoeltjes met een beetje ruis. Vaak werk ik dat weg met neat image (gratis te downloaden). Hier werd het allemaal wat té gladjes.

En een stereoplaatje voor degenen die scheel kunnen kijken.

De zon kwam er hier net door en nu moet ik kiezen... ga ik de stad in op zoek naar een winterjas of ga ik nu naar buiten? Ik wil namelijk proberen of ik met een pittenzak en de zelfontstpanner scherpere foto's kan maken. Dan kan ik de sluitertijd verlengen zonder dat het plaatje bewogen wordt. Of misschien is het beter om te zeggen: wat doe ik eerst?

'Een afbeelding van uw computer toevoegen... Bladeren....' Dat dashboard dat weet :-) Bij deze blaadjes hoort een erg mooie boom die helaas een paar weken geleden is omgevallen. Elke herfst was zijn stam bezaaid met paddestoelen. Geen goed teken.

In de herfst van 2008 stond hij nog fier rechtop, met zijn wortels stevig in de grond. Al kun je ook hier de paddenstoelen onderop de stam zien zitten.

De laatste weken begon hij langzaam om te kiepen, maar het was wel even schrikken om hem in het water te zien liggen. Het moet een donderend geraas zijn geweest. De boom zelf heeft het kennelijk niet aan zien komen. Naast de herfstig gekleurde blaadjes zitten nog knoppen...

Dit geweizwammetje (Xylaria hypoxylon L.) wordt maar 2 tot 4 centimeter hoog. Je kunt hem het hele jaar vinden. Het lijkt of hij zich zo lang mogelijk probeert te maken door zijn armen hoog in de lucht te steken.

En een stereoplaatje...

Elke week staan er weer nieuwe paddestoelen. Vandaag viel me op dat er veel plaatjeszwammen met een omgekrulde hoed staan. Deze ziet er nog puntgaaf uit. Misschien is hij niet smakelijk voor de vele slakken? De mycena's van vorige week zijn trouwens alweer deels vergaan. De weerschijnzwam hing er nog ruig te wezen. Zijn witte onderkant was nu ook oranje. Het is echt de moeite waard om regelmatig dezelfde paadjes te lopen.

Hieronder nog twee stereoplaatjes voor wat diepte.

Het valt me altijd weer op... op bijna alles zit spinrag.

Deze rare zwam viel op door zijn vorm en oranje kleur. Hij hing iets boven mijn hoofd. En ik citeer: 'Vaak hoog op levende stammen van allerlei loofbomen, meestal in open gebieden zoals parken...' en 'van boven oranje tot donkerbruin...' Die barnsteenkleurige druppels die er ook op kunnen zitten, heb ik nog niet gezien. Dus ik zoek hem nog wel een keer op de komende week. O, en ik denk dus dat dit de ruige weerschijnzwam is (Inonotus hispidus).

In stereo kun je zien hoe dik hij is.

Bij het determineren van paddestoelen moet je ook weten of het vlees stevig of broos is. Ik realiseerde me dat ik eigenlijk nooit paddestoelen aanraak. Onbewust heb ik het idee dat ze wel eens giftig kunnen zijn. Dat wordt er al vroeg ingestampt. En sommige paddestoelen zijn ook heel giftig. Maar nu voel ik altijd even en dat is soms een vreemde sensatie. Soms zijn ze zo stevig en zacht als een paardensnuit (de zwam hierboven) en soms voelt het heel griezelig aan.

Dit is wel weer kicken, als het werkt...
Terwijl ik de krabspin aan het fotograferen was, kwam deze zweefvlieg even op mijn hand zitten. Met Picasa heb ik vijf foto's achter elkaar gezet en een beetje met de volgorde geknutseld. Nu nog een muziekje eronder...

Deze harige Harry (of Harriët) kwam ik tegen in de Hortus. Het is een krabspin en het zou de 'gewone krabspin' (Xysticus cristatus) kunnen zijn.

Ondanks de dreigende houding heeft hij een olijk koppie.

Hij heeft inderdaad iets 'krabbigs'.

Nog even van achteren om het determineren makkelijk te maken. Determineren is een groot woord. Als ik een plaatje vind dat erop lijkt, ben ik al gauw tevreden. En deze is vrij herkenbaar.

Tot slot een stereoplaatje om het af te ronden.

Ik ga gewoon nog even door met stereoplaatjes, omdat ik het zelf zo leuk vind! Deze paddestoelen had ik al gemist, maar het was 'hun tijd' gewoon nog niet. Nu staat het er vol mee. Je vindt ze op vermolmde boomstammetjes. En hoewel ze algemeen zijn, kan ik ze in mijn paddestoelenboek niet terugvinden. Dat ligt ongetwijfeld aan mij. Ik zoek gewoon nog even verder.



En iets later is de hoed mooi open en zien ze er van boven zo uit. Je zou toch denken dat je dit in een boekje zo terugvindt. Ik hou het op een mycena, weet alleen niet welke.

Vlinderweer is het absoluut niet vandaag. En wat doe je dan? Poetsen (moet ook gebeuren en dan is het maar weer gedaan) en ondertussen foto's bewerken. Het stereovirus heeft me zwaar te pakken. De foto's hieronder zijn varianten van hetzelfde stereopaar. Ik kon niet kiezen.







Morgen dan maar vroeg uit de veren. Op zaterdag nooit zo'n probleem, maar op zondag is dat altijd wat moeilijk.

Hé, wordt het wat lichter buiten?