Zwartbruine wegmier

Mieren zijn fascinerende beestjes om naar te kijken. En ik heb er ook al vaker een foto van proberen te maken zonder veel succes. Ze zijn klein, erg beweeglijk en lopen vaak op plekken (takjes) waar je geen stabiele positie kunt innemen. Goed focusseren is dan een ramp. Althans... dat is mijn ervaring.

Hier kon ik mijn armen laten rusten op de fototas en deze mier was niet ál te snel. Zo is het me toch eindelijk gelukt. Hoe doen anderen dat toch?

Het lijkt erop dat hij iets eet van deze plant. Gaat het om die kleine druppeltjes?

Hij heeft stevige kaken en daaruit hangen rare draadjes. Dit roept weer allerlei vragen op. Iets om uit te zoeken. En wat dit voor plantje is moet ik ook nog even nagaan. Hij staat in de Hortus en heeft een kenmerkende geur. Het lijkt op wolfsmelk (Euphorbia). Wordt vervolgd!

Naschrift d.d. 12 mei 2012
Het betreft hier hoogstwaarschijnlijk de zwartbruine wegmier (Lasius niger) die zich inderdaad tegoed doet aan de nectar van wolfsmelk (Euphorbia). De sliertjes zijn vermoedelijk de tasters - al is het erg lastig om informatie over de monddelen te vinden. Ergens las ik de mooie vergelijking dat de monddelen van een mier lijken op een Zwitsters mes; voor elke handeling heeft hij een stuk gereedschap.