Ik had al een hele serie gemaakt toen ik zag dat op de achtergrond oplichtende takjes in beeld lagen. Het weghalen van storend materiaal is net een potje Mikado. Het plantje mag je niet aanraken.
Sommige plantjes waren iets groener.
Toen ik mijn haarborstel zag liggen dacht ik: 'waar heb ik dit eerder gezien vandaag?' De gel zit er al op! (op de zonnedauw, niet op mijn borstel :-))
Nog een toevoeging. Het is een andere foto dan die hierboven. Bovendien heb ik met photoshop de achtergrond iets gladder gemaakt (gaussiaans vervaagd). Dat maakt het net iets aangenamer. Toch wil ik nog een keer terug. Wat me nu ook pas opvalt is dat het blad een voor en achterkant heeft, wat betreft de plakkerige uitsteeksels. Het is nu de kunst om een schoon plantje te vinden waar de blaadjes niet al te dicht opgepakt staan... en dat op een vroege ochtend met mooi zacht licht. Het is wat... het kan altijd nog zoveel mooier.
schitterend! ik ben er ook helemaal weg van!
BeantwoordenVerwijderengroetjes Albertine
Het is genieten bij je, Anita!
BeantwoordenVerwijderenen uitkijken hè met die gel... ;-))))))))))))
Fijn weekend en lieve genietgroetjes van Anna
Prachtige dromerige serie.
BeantwoordenVerwijderenHoi Anita, Wat een prachtige serie zeg. Die staan ook nog op mijn verlanglijstje :) Geweldig! Ik kan me voorstellen dat het met ochtend licht en tegenlicht nog sprookjesachtiger word. Leuk vooruitzicht toch om er nog eens heen te gaan :) Dank je voor je leuke reactie op mijn blog. :) Groetjes Andrea
BeantwoordenVerwijderen