Gewoon muursterretje

Het gewoon muursterretje (Tortura muralis) op een mistige ochtend. Je kunt het overal op steen vinden.  Ik had ooit een polletje op de vensterbank, buiten. Inmiddels is het verdwenen (raadsel).

Aan de top van het blad zitten glasharen, een verlenging van de bladtop zonder bladgroenkorrels. Glasharen weerkaatsen het zonlicht waardoor ze het mos beschermen tegen uitdroging. Maar - zo lijkt mij - het zijn ook goede druppelvangers. Ik kan me voorstellen dat dat ook gunstig is.

Mosplantjes hebben namelijk geen wortels en vaten om water en voedingsstoffen te transporteren. Hun blaadjes zijn maar één of enkele cellagen dik en ontberen een beschermende laag. Water kan op die manier snel via het blad worden opgenomen maar kan ook snel verdampen. In droge periodes zie je dat mosblaadjes opvouwen of oprollen. Maar... een beetje water erbij en voilà! Instant mos (nu overdrijf ik een beetje, maar neem maar eens een opgedroogd stukje mee en probeer het uit). Dit muursterretje is gefotografeerd vóór de regen.

Alsof ze uit de mist opdoemen.

Dit is iets heel anders: gewoon haakmos (Rhytidiadelphus squarrosus). Als je pech hebt zit je gazon er vol mee. Het vermeerdert zich met name via afgescheurde stukjes en niet via sporen.

En als ik dat zo lees dan is het dus zo dat grasmaaien eigenlijk mos zaaien is... Hoe meer je maait, hoe meer mos je krijgt! Van zo dichtbij is het best mooi spul. Er zit zelfs een beetje rood in.