donderdag 27 mei 2010

Insecten hebben verschillende tactieken om de lens te ontwijken. Sommigen laten zich pardoes vallen. Anderen draaien zich om en gaan er als een haas vandoor. De waterjuffers vliegen meestal meteen weg, want ze zijn erg schrikkerig. Soms proberen ze zich te verschuilen en dat is erg grappig om te zien. Zou ze nou echt denken dat ze zich goed heeft verstopt?

Met je hand kun je ze een beetje foppen en zorgen dat ze weer te voorschijn komen.

Ik denk dat dit azuurwaterjuffers zijn. En omdat ze niet wegvlogen en er nog zo prachtig uitzien, vermoed ik dat ze nog erg jong zijn. Maar dat is maar een idee. De ene was heel erg blauw, de andere wat meer bruin met goud. Ondanks dat ik het blad vasthield om nog dichterbij te kunnen komen, bleven ze rustig zitten. Vast nog een beetje beduusd...






Tot slot nog een close up van een blauwe juffer. Die ogen... ze zijn zo prachtig!

PS In eerste instantie dacht ik dat dit een lantaarntje was. Dat klopt in ieder geval niet. Ik vermoed nu dat het de azuurwaterjuffer is. Het mannetje is helderblauw en het vrouwtje is groenig met een donkere rugzijde. De tekening op de rug - met meerdere segmenten blauw - klopt in ieder geval. Dat is ook de reden dat ik zeker weet dat dit geen lantaarntjes zijn.

1 opmerking: