Het voelt anders als je ineens weer een bladerdak boven je hoofd hebt. Het bos krijgt een andere sfeer, vooral op de wat smallere paadjes. Op dit brede pad kwam net de zon te voorschijn. De bomen leken licht te geven.
Wat me altijd weer verwonderd is hoe de natuur zichzelf 'uitpakt' in de lente. De blaadjes van de beuk zitten keurig opgevouwen in hun omhulsel. Ik vraag me dan af waarom? Maar je moet ook niet alles willen weten...
Met een beetje tegenlicht zijn deze dunne blaadjes extra mooi.
De varens staan er weelderig bij. Op mijn fotoverlanglijstje staat nog een krul met dauw. De kunst is om een kleine perfecte krul te vinden - deze varens zijn daarvoor wat te rommelig. Ze kunnen nog wat leren van de beuk!
Toen viel mijn oog op een insect dat aan de uiterste punt van een blad hing. Het is een dode bladwesp volgens mij. Maar het lijkt wel een onvolgroeid exemplaar. Alsof hij er 'in' is gebleven. Het is me helaas niet gelukt om hem er haarscherp op te krijgen. Nu ben ik op zoek naar de levenscyclus van deze beestjes. Want gaan ze aan de punt van een blad hangen als de larve een wesp wordt? Ik ben er nog niet achter.
Wat ook opviel waren de knaagsporen op het jonge blad. Groene blaadjes zijn het lekkerst! Overal zag ik gaatjes maar van de boosdoeners geen spoor. Zonde...
Tot slot had ik een ontmoeting met een stier (het gele ding in zijn oor heb ik trouwens weggewerkt). Gelukkig zat er een hek tussen ons. Dan durf ik wel. Al lijkt hij hier best aaibaar...
Het voelt anders als je ineens weer een bladerdak boven je hoofd hebt. Het bos krijgt een andere sfeer, vooral op de wat smallere paadjes. Op dit brede pad kwam net de zon te voorschijn. De bomen leken licht te geven.
Wat me altijd weer verwonderd is hoe de natuur zichzelf 'uitpakt' in de lente. De blaadjes van de beuk zitten keurig opgevouwen in hun omhulsel. Ik vraag me dan af waarom? Maar je moet ook niet alles willen weten...
Met een beetje tegenlicht zijn deze dunne blaadjes extra mooi.
De varens staan er weelderig bij. Op mijn fotoverlanglijstje staat nog een krul met dauw. De kunst is om een kleine perfecte krul te vinden - deze varens zijn daarvoor wat te rommelig. Ze kunnen nog wat leren van de beuk!
Toen viel mijn oog op een insect dat aan de uiterste punt van een blad hing. Het is een dode bladwesp volgens mij. Maar het lijkt wel een onvolgroeid exemplaar. Alsof hij er 'in' is gebleven. Het is me helaas niet gelukt om hem er haarscherp op te krijgen. Nu ben ik op zoek naar de levenscyclus van deze beestjes. Want gaan ze aan de punt van een blad hangen als de larve een wesp wordt? Ik ben er nog niet achter.
Wat ook opviel waren de knaagsporen op het jonge blad. Groene blaadjes zijn het lekkerst! Overal zag ik gaatjes maar van de boosdoeners geen spoor. Zonde...
Tot slot had ik een ontmoeting met een stier (het gele ding in zijn oor heb ik trouwens weggewerkt). Gelukkig zat er een hek tussen ons. Dan durf ik wel. Al lijkt hij hier best aaibaar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten