Hondstand

Het was drie dagen geweldig weer en ik heb veel gefotografeerd, vooral met de Lensbaby sweet 50. Zacht licht en mooie achtergronden daar was ik naar op zoek. Het ging steeds beter. Scherpstellen met een gebogen lens lukt me nog niet echt, maar verder gaat het eigenlijk goed! Een paar keer ben ik terug gegaan naar deze bloemen, Erythronium of hondstand. Deze zijn iets van 5 centimeter in doornsnede, grof geschat.

Voor zachte belichting moeten ze in de schaduw staan. Daar had ik geluk mee, want ik heb wel een paraplu maar durf die niet midden in de Hortus op te zetten. Een hand erboven of zelf in de zon gaan zitten werkt ook. Nu moest ik nog het licht in de achtergrond zien te vinden. Die witte bollen in de achtergrond zijn muurbloempjes die in de volle zon staan.

Deze is wel mooi zacht maar toch nog iets gewoontjes. En dus ben ik aan het experimenteren geslagen en vond in photoshop bij filters het olieverf effect. Dat vond ik leuk uitpakken. Hieronder staat dezelfde foto, bewerkt.

Soms krijg je penseelstreken langs de randjes en dat vind ik mooi. Ik heb het fijntjes gehouden (vind ik ;)). In het groot is het beter te zien.

Ook wilde ik het wat abstracter maar dat vind ik toch erg moeilijk. Al gauw zet ik alweer 'iets' op de foto.

Je kunt dezelfde bloem honderd keer anders fotograferen, dat blijkt wel.

En hier weer ietsje dichterbij iets zachter.

Soms vallen de kleuren tegen en dan kun je altijd naar zwart wit met een tintje gaan.

Dit vind ik zelf een van de mooiere door het zachte dromerige en de mooie omgekrulde bloemblaadjes.

Toen bleek dat een spin deze bloem ook had uitgekozen. Gelukkig voor mij bleef hij even zitten midden op de bloem en precies in de sweet spot.

Het scheelt wel als je een paar dagen achter elkaar met dezelfde lens en dezelfde onderwerpen kunt spelen. Thuis is het altijd beter te beoordelen en dan kun je terug om het nog even anders te proberen. Deze bloemen zijn over hun hoogtepunt heen. Ik denk dat volgende week de daslook bloeit. De knoppen zijn al dik.