maandag 9 juni 2014

Mannetjesereprijs en ander spul



Een rondje bos en hei bracht me bij dit plantje. Voor mij was het een onbekende, maar het bleek een variant van ereprijs te zijn: mannetjesereprijs (Veronica officinalis). Het stond aan de rand van een heideveld, zie het kleine sprietje hei in de hoek! En de gelijkenis met ereprijs is ook duidelijk natuurlijk, als je het eenmaal weet.

Op de bovenste foto stond alles nog in de schaduw, maar al doende kroop de zon steeds dichterbij. Voorzichtig grasjes wegplukkend probeerde ik de foto wat rustiger te maken. Gras uit focus wordt een lijn in de achtergrond: geen gezicht.


Het lastige hierbij was dat de onderste bloempjes eraf vielen als je ze aanraakte. Het was net mikado. Misschien is de bovenste foto nog het mooist - ook al is het licht het koelst . Door iets meer afstand is er ook net iets meer scherptediepte.


Dit is een stereopaar. Als je een klein beetje scheel kunt kijken kun je de afbeelding in 3D zien. Het werkt zo: klik eventueel op de foto zodat je hem iets groter kunt bekijken. Neem eventueel wat afstand en kijk dan een klein beetje scheel. Je ziet dan vier foto's. Probeer nu zó scheel te kijken, dat de middelste twee foto's over elkaar heen vallen. Als je dit nog nooit hebt gedaan vraagt het misschien een beetje geduld - maar probeer nu op het middelste beeld scherp te stellen. Soms gaat dat vanzelf. Het resultaat is dat je diepte gaat zien. Echter... je kunt er ook hoofdpijn aan overhouden, dus stop zodra je merkt dat het je niet lukt.

Op een vermolmde boomstam groeide dit zwammetje (ascomyceet). Ik denk dat het gaat om het rood wasbekertje (o, wat weer een mooie naam - al zou schoteltje hier beter passen... en oranje). Ze zijn heel klein, een paar millimeter. Ik moet daar nog eens met een statief bij, dan wordt ook al het andere kleine grut ertussen beter zichtbaar.

Op de hei viel mijn oog op het bouwsel van de gewone zakdrager (?). Zie het blog van Kees Boele voor een mooi overzicht. Het bouwsel bood goed houvast voor een ander gastje...

Nu is ook te zien waar de zakdrager zijn basismateriaal vandaan haalt - het zijn dezelfde strootjes als waar hij aan gehecht is ;). Niet zo'n mooie foto, maar toch geinig.

Volgend weekend ben ik op Schier! Ik neem mijn andere - alles in één - camera mee. Kijken of ik daar nog mee uit de voeten kan.

4 opmerkingen:

  1. Jij zou weleens microbiologe kunnen zijn, Anita. :-) De foto's zijn weer van een bijzondere schoonheid en de ereprijs valt dit keer toch echt op de eerste foto's.

    Gr. Henk en heb een fijne week.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi bericht. En ja, ik heb scheel zitten kijken. Ik zag 4 afbeeldingen, maar om ze over elkaar te krijgen is mij niet gelukt. De foto's zijn in ieder geval prachtig. Fijn verblijf op Schier, groet Anne-Marie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat heb je dit weer leuk gedaan, Anita!
    Het is weer een heerlijk blog vooral de 3D :-)) en de Zakdrager hartstikke mooi zo met die spin. Ik kom ze hier in de tuin ook overal tegen... ze zitten op muren en op planten.
    Veel plezier en geniet op Schier! :-)))) (dit rijmt ook nog en ik dacht dat ik dat niet kon)
    Lieve groetjes, Anna

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Pff dat valt niet mee om zo scheel te kijken ;-) Maar ik geloof dat ik een klein beetje de bedoeling zie, bijzonder hoor!
    Foto 1 of 2? ik ga voor 2 omdat daar de achtergrond iets zachter en rustiger is, maar de keuze is moeilijk.
    Van de zakdrager heb ik ever gegoogeld. Hihi, ik dacht dat de spin de zakdrager was, maar het is een nachtvlinder die vermomd is als takkenbosje, wat geweldig, je moet het maar zien!
    Leuk hoe ik zo telkens weer wat leer, dankjewel voor dit bijzondere blogje.

    Groetjes Loes

    BeantwoordenVerwijderen