Windstil

Om de hoogtepunten van vorig jaar dunnetjes over te kunnen doen had ik op de kalender geschreven: 21 maart paddentrek! en ook: kraaiheide bloeit... Hoogste tijd om poolshoogte te nemen bij het Galgwanderveen want stel je voor! Maar zoals verwacht was er er geen pad te zien (ja, grapje...) en ook geen dril. Het goede nieuws is dat ik nog niets heb gemist. Ook de kraaiheide bloeit nog niet, al zag ik wel knoppen.

Dan maar met mosogen kijken. Inmiddels weet ik dat zelfs in het kleinste blad nog een verrassing kan zitten. Boven het frisse groen op een stukje losliggend hout leek iets uit te steken. Snel de camera gepakt en toen zag ik het pas goed: knopjesmos! Gewoon knopjesmos (Aulacomnium Androgynum), want de meeste mossen die ik vind heten nog 'gewoon' dit of dat. Meteen een beloning en ik was er net!




Het gesteelde bolletje bestaat uit broedkorrels. Sporenkapsels zijn zeldzaam, al lijkt deze ze wel te hebben gehad gezien de meute sprietjes die het bolletje lijken te achtervolgen. Terwijl ik een foto lag te maken begon het licht te hagelen met korrels zo groot als de knopjes van het mos.

Thuis heb ik nog geprobeerd om de kleine bolletjes, ter grootte van een forse zandkorrel, beter vast te leggen. Het is mooi en heel klein spul.

Toen ik het vennetje bijna rond was zag ik de vuurrode steeltjes van dit (vermoedelijk) gewoon pluisjesmos (Dicranella heteromalla). Een klein plukje ging mee om nog eens goed te bekijken en terwijl ik dat zojuist deed zag ik ook daar een klein beestje rondwandelen. Die kleine blaadjes moeten voor hem een bos lijken!

Alsof ze op doortocht zijn en in de verte staan te turen. Wat ligt in het verschiet?

Op de heide vond ik dit kronkelsteeltje. Van bovenaf lijken het grijze polletjes met krulvermicelli. De witte draadjes zijn glasharen. 'De stervormig afstaande glasharen zijn karakteristiek voor het grijs kronkelsteeltje (Campylopus introflexus) en ze komen voor in stuifzand, heide en duinen. Vaak massaal...' (Fotogids Mossen). 'Het huikje (het vliesjes dat nog aan het kapsel hangt) is kapvormig met franje.' Nou, ik denk dat dit niet kan missen!

Terwijl ik stond te speuren naar pioniers op een stukje kale grond, begon het weer te hagelen en te sneeuwen. Alras was alles bedekt met een wit laagje. Van zoeken naar klein spul was geen sprake meer. Ik liep terug over de hei - het was wel genieten, de stilte en de sneeuw...  Je kon de sneeuwkristallen onderscheiden al smolt het snel weg. Elk sneeuwkristal is anders. En dat komt zomaar uit de lucht vallen!

Terug bij het ven werd ik verrast door de schoonheid van de spiegeling. Het was windstil. Met dezelfde lens heb ik een paar opnames gemaakt en aan elkaar gezet (als je op de foto klikt krijg je een groter formaat). Ik zou hier graag een paar mooie panorama's maken.

Het was een onverwacht mooie wandeling. Het is werkelijk een prachtig gebied.