vrijdag 17 juli 2015

Allegaartje

De afgelopen week ben ik een paar keer op pad geweest. Ik wilde veel foto's maken van de zonnedauw - en dat deed ik ook - maar het blijft lastig. Zelfs met de mooie ronde zonnedauw. Het mooist vind ik de foto's met weinig scherptediepte. En dan is het kwestie van zoeken naar een mooie compositie. Thuis achter de computer is het altijd zo veel makkelijker te beoordelen (prullenbak)! En dus ga ik vast nog wel terug...

Sfeervol of toch te weinig scherpte. Ik vind het wel wat hebben. Het doet mij aan een optocht denken.

Zo is het beter in evenwicht. Een (klein) beetje gras voor de lens zorgt voor wat strepen in de achtergrond.


Mooi druppeltje... daar heb ik nog steeds een zwak voor.


Ook wilde ik de heideblauwtjes (Plebejus argus) mooi op de foto zetten. Een beetje sfeervol, zoals ik dat had geleerd afgelopen jaar. Het licht was echter te diffuus om met voorgrond en achtergrond te spelen. Mij lukte het in ieder geval niet. Al vind ik dit nog wel een zwierig plaatje door de vorm van de takjes.


Iets dichterbij. Je kunt de kleine druppels op haar vleugels zien (vrouwtje van het heideblauwtje). Dan wel even in het groot bekijken denk ik.

Een paar dagen later nog eens geprobeerd. Mooier licht - heideblauwtje op een stokje. Dit is nog niet wat ik voor ogen had. Wie weet, lukt het nog deze zomer. Voor een mooie foto moet je je best doen (en een beetje geluk hebben ;)


Hier lukte het wel om met het licht te spelen. Een koevinkje (Aphantopus hyperantos) op een varen, gevonden in de Hortus. De zon kwam ineens door de wolken en ik kon door de varens heen fotograferen.


En deze vind ik nog mooier. Het heeft wel wat.


Het was zo'n middag waarop de zon er niet goed door wou komen en het uiteindelijk begon te regenen. Toen zag ik een ander koevinkje in de bochtige smele zitten. Je kunt de regendruppels zien vallen op deze foto. De groene zweem heb ik proberen weg te werken, maar mooier werd het er niet op. Dan maar zo.


Hij bleef rustig zitten en dus heb ik vreselijk veel foto's gemaakt.


Op de hei vond ik nog wat andere gastjes zoals deze: een veldsprinkhaantje. Misschien de goudsprinkhaan? Hij was nog nat en probeerde zich te verschuilen. Met mijn vrije hand kon ik hem een beetje de goede kant uit sturen.

Een andere oude bekende was de grasmot. Grasmotten zijn kleine witte vlindertjes (microvlinders) die voor je voeten opfladderen en dan ineens weer in het gras verdwijnen. Met hun snuit naar beneden hangen ze in het gras. Ze lijken niet bijzonder, tot je ze van dichtbij bekijkt. Er zijn veel soorten en dit moet de gelijnde vlakjesmot zijn (Catoptria margaritella). Kan niet missen! Altijd fijn als je ze op naam kunt brengen. Het was een heel gezoek. Het antwoord vond ik op waarneming.nl


Deze had ik ook eerder gezien maar hoe heette hij ook alweer? Het bleek een metaalvlinder te zijn. Hij doet denken aan het bloeddropje en is daar ook familie van. Het is een dagactieve nachtvlinder - vandaar de mooie antennes.

Tot slot iets wat ik nog niet eerder had gezien. Een vervellende cicade. Achteraf had ik wat meer foto's van deze kant moeten maken met statief. Thuis zag ik pas dat er aan het hulsje/schuim, twee pootjes zitten. Die kleine details zie je toch pas goed op een groot scherm. Een cicade vervelt meerdere keren en dit moet dan het laatste stadium zijn. De nimfen hebben geen ontwikkelde vleugels.

Kortom: ik heb me wel vermaakt maar het loopt weer allemaal anders dan ik me had voorgesteld. De heide is veel droger. Er zijn nog niet zoveel juffers. Het mooie gras is er helemaal niet op de hei! En daar kun je nu juist zo mooi doorheen fotograferen, zeker als er druppels in hangen. Dat motiveert wel om eindelijk eens op zoek te gaan naar nieuwe mooie plekjes. Er zijn er hier genoeg!







5 opmerkingen:

  1. Wat een mooie serie, Anita. Dat was beslist niet makkelijk. Knap gedaan. Ik val meteen voor het zonnedauw. Wat vind ik dat toch mooi. Ben er zelf nog niet in geslaagd het te vinden. Zou je sprinkhaan een krekel kunnen zijn? Hij heeft de vleugels bovenop het lijf (krekel) zo te zien en niet er langs (sprinkhaan). Compliment voor de hele serie. Groetjes, Joke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Joke,
      Ik wist niet wat het verschil was tussen een sprinkhaan en een krekel en vond deze informatie:
      http://lessen.museon.nl/data/ce4e8e456c48f03cc715f6ee1a79ff1a.pdf
      Het lijkt me dus geen krekel, maar of het de goudsprinkhaan is weet ik niet zeker.
      Heb in ieder geval weer iets geleerd vandaag! Onder het mom: 'leer elke dag iets'.
      En ik weet nu dat ik ook nog nooit een krekel voor de lens heb gehad.
      Bedankt voor je reactie! Groet, Anita

      Verwijderen
  2. Het loopt bijna nooit zoals je je het had voorgesteld, maar misschien is dat ook wel veel spannender ;-)
    Ik moest aan je denken toen ik maandagochtend vroeg in het veld stond, die zoektocht naar het juiste licht waardoor je dat gewenste sfeertje te pakken krijgt. 't Is en blijft moeIlijk, maar oh zo leuk!

    Met zonnedauw ben ik deze zomer al meerdere keren bezig geweest, met nauwelijks resultaten die naar mijn zin zijn. Maar waarschijnlijk ben ik te lastig voor mezelf.
    Die van jou mag ik toch graag zien, en erg leuk, die associatie met een optocht!

    Van de Heideblauwtjes ga ik voor nr 6. Nr 5 vind ik toch wat onrustig, en 7 is weer wat gewoner.

    Bij 10 en 11 doen de grasjes het erg leuk, prima sfeertje!

    Je laatste foto van de cicade is heel wat anders, maar prachtig en boeiend om te zien.

    Heerlijke serie, smaakt naar meer.

    Groetjes Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik vergat te melden dat de foto's van het Koevinkje heel spannend zijn, super gedaan!

    BeantwoordenVerwijderen