Tengere beukentaailing

In vorige jaren zag ik ze bijna niet en nu struikel ik erover: de tengere beukentaailing (Marasmius setosus). Onder de nieuwe bovenlaag van beukenblad liggen de wat oudere zompige blaadjes. Daar wonen hele families. Het mooie van dit paddenstoeltje is dat hij zich in allerlei bochten wringt en zo iets menselijk krijgt.

Toen ik deze foto zag had ik zin om er wat meer mee te experimenteren. En nu, nu het alweer te laat is zie ik alweer meer mogelijkheden. Zo gaan die dingen...

Zo'n scheve horizon is misschien niet zo geslaagd, toch heeft het wel iets - die twee op de uitkijk.


Deze zijn wel héél erg klein. Ze lijken een lange tocht over de bergen te maken.

Vul zelf maar in: zie je een grotendeels onscherpe foto en een te kleine taailing... of zie je wat ik zie?

Een heerlijk plekje om uit te rusten...

Zwoegen in de brandende zon...

Of onderweg in de woestenij.

De taailingen groeien op losse blaadjes en zijn overal neer te planten. Nu vraag ik me dus af waarom ik niet iets met water heb geprobeerd want dat heb ik altijd bij me. Volgende keer maar weer om denken.
Het is natuurlijk een kwestie van smaak of je dit mooi vindt - het prikkelt mijn fantasie in ieder geval.

Ik heb ook wat meer informatie kunnen vinden over de schimmel die ik overal zie - dat komt de volgende keer.

(Als je op de eerste foto klikt komen ze groter en mooier in beeld)