donderdag 29 september 2011
Cicades zitten verscholen in het gras en zijn nogal schuw. Zodra ze je zien draaien ze achter een sprietje weg of - nog erger - springen.
Hier had ik geluk. Hij zag me pas toen hij zijn ogen goed had gepoetst...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Nieuwere post
Oudere post
Homepage
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten