Vandaag heb ik het statief en de nieuwe tas uitgeprobeerd. De wandeling begon in De Braak, waar ik eerst maar eens het judasoor opzocht. Zit al jaren op zijn vaste stekje... Onder deze kleine schelpjes zette ik het statief op. Dat ging erg makkelijk. En het werkte perfect. Die gaat voortaan mee - al bungelend aan de nieuwe tas!
Ik kreeg er maar niet genoeg van, dus toog ik richting Frieseveen. Eigenlijk viel er niet zo veel te macroën... Daarom heb ik de macrolens verwisseld - voor de zoomlens. Die had ik nog in de tas. En zo kon ik rustig verder fotograferen. Het was er druk van de wandelaars.
De zon, de blauwe lucht en het riet zorgden voor mooie contrasten.
De maan was ook al op.
Een kijkje over het land achter het Frieseveen.
Nog even een terugblik over het pad. Ik loop altijd tegen de zon in. Dat doe ik kennelijk onbewust. De meeste wandelaars liepen me tegemoet, al kan het ook komen dat ze gewoon een ander beginpunt hadden - het café aan de Meerweg.
Terug ging het langs Vennebroek, waar deze hekken uitnodigend open stonden. En tot mijn verbazing heb ik drie uur rondgelopen. Nu kan ik er wel weer een weekje tegen - mocht de zon zich niet meer willen laten zien...
Vandaag heb ik het statief en de nieuwe tas uitgeprobeerd. De wandeling begon in De Braak, waar ik eerst maar eens het judasoor opzocht. Zit al jaren op zijn vaste stekje... Onder deze kleine schelpjes zette ik het statief op. Dat ging erg makkelijk. En het werkte perfect. Die gaat voortaan mee - al bungelend aan de nieuwe tas!
Ik kreeg er maar niet genoeg van, dus toog ik richting Frieseveen. Eigenlijk viel er niet zo veel te macroën... Daarom heb ik de macrolens verwisseld - voor de zoomlens. Die had ik nog in de tas. En zo kon ik rustig verder fotograferen. Het was er druk van de wandelaars.
De zon, de blauwe lucht en het riet zorgden voor mooie contrasten.
De maan was ook al op.
Een kijkje over het land achter het Frieseveen.
Nog even een terugblik over het pad. Ik loop altijd tegen de zon in. Dat doe ik kennelijk onbewust. De meeste wandelaars liepen me tegemoet, al kan het ook komen dat ze gewoon een ander beginpunt hadden - het café aan de Meerweg.
Terug ging het langs Vennebroek, waar deze hekken uitnodigend open stonden. En tot mijn verbazing heb ik drie uur rondgelopen. Nu kan ik er wel weer een weekje tegen - mocht de zon zich niet meer willen laten zien...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten