Schimmeltje

Even een zijpaadje. In het bos zat op sommige plekken het mos onder een witte poedersuikerachtige laag. Hierboven is het wel heel erg. Het lijkt wel kerst! Door de lens werden kleine draadjes met een pluimpje zichtbaar. Het leek het meest op een schimmel, maar was dat ook zo?

Op een plek waar het ook onder zat vond ik ze ook op sporenkapsels. Hier kun je mooi de afzonderlijke structuurtjes zien: draadjes met pluimpjes en allemaal even lang.

Om iets meer te weten te komen heb ik ze met een lichtmicrosocoop bekeken. De foto is geen topper maar het laat denk ik wel zien waar het om gaat. Je ziet een schimmeldraad met wat vertakkingen. Het preparaat zat vol met de ovale structuren met drie dwarsschotjes. Bij het pijltje is dat vaag te zien, in het microscoop was het duidelijk zichtbaar. Ik dacht eerst dat het sporen waren maar schimmels kunnen zich ook ongeslachtelijk voortplanten via zogenaamde conidiosporen. Dit zijn vermoedelijk conidiosporen van een ascomyceet.

Een zoektocht op internet bracht me bij het ascomyceten-project van de Nederlandse Mycologische Vereniging. Daar staat een determinatiesleutel, maar die gaat alleen over schimmels met sporen.

Dit schimmeltje zag ik ook op ander mos (zie hier (foto 15)) en altijd wit. Hier houdt mijn zoektocht op.

Verder vond ik nog deze witte coconnetjes van de kleine boskogelspin (Paidiscura pallens) aan de onderkant van een afgevallen eikenblad. Een paar jaar geleden zag ik ze voor het eerst en kon ze toen niet thuisbrengen. Met het vermoeden dat het om een spin ging en de juiste zoekwoorden lukte het nu wel. Opvallend aan deze cocon zijn de puntjes die maken dat het op een Sputnik lijkt (zoals iemand on internet het omschreef).

Deze foto is begin november 2012 gemaakt. De coconnen kunnen talrijke kleine spinnetjes huisvesten. Mooi hoe hij is vastgezet met een draadje. Trouwens... hoe zou de spin die vorm erin krijgen? Met hulplijntjes??

Tot slot ...

... vond ik ook deze oude 'eierdopjes' aan de onderkant van een stukje schors. Een detail uit deze foto laat zien dat in elk eitje een beestje moet hebben gezeten.

Ze voelen plastic-achtig aan, vandaar dat ze nog redelijk waren behouden. De vorm is echter zo gewoon dat er niet op te zoeken valt. Geen idee wat hieruit is gekropen.

Ik heb er echt schik in om dingen uit te zoeken. Het is altijd weer kicken als het lukt. Soms lukt het ook niet... of een paar jaar later!

Tengere beukentaailing

In vorige jaren zag ik ze bijna niet en nu struikel ik erover: de tengere beukentaailing (Marasmius setosus). Onder de nieuwe bovenlaag van beukenblad liggen de wat oudere zompige blaadjes. Daar wonen hele families. Het mooie van dit paddenstoeltje is dat hij zich in allerlei bochten wringt en zo iets menselijk krijgt.

Toen ik deze foto zag had ik zin om er wat meer mee te experimenteren. En nu, nu het alweer te laat is zie ik alweer meer mogelijkheden. Zo gaan die dingen...

Zo'n scheve horizon is misschien niet zo geslaagd, toch heeft het wel iets - die twee op de uitkijk.


Deze zijn wel héél erg klein. Ze lijken een lange tocht over de bergen te maken.

Vul zelf maar in: zie je een grotendeels onscherpe foto en een te kleine taailing... of zie je wat ik zie?

Een heerlijk plekje om uit te rusten...

Zwoegen in de brandende zon...

Of onderweg in de woestenij.

De taailingen groeien op losse blaadjes en zijn overal neer te planten. Nu vraag ik me dus af waarom ik niet iets met water heb geprobeerd want dat heb ik altijd bij me. Volgende keer maar weer om denken.
Het is natuurlijk een kwestie van smaak of je dit mooi vindt - het prikkelt mijn fantasie in ieder geval.

Ik heb ook wat meer informatie kunnen vinden over de schimmel die ik overal zie - dat komt de volgende keer.

(Als je op de eerste foto klikt komen ze groter en mooier in beeld)