I have started a new blog, in English.

I am ready for something new. This old blog is in Dutch and contains my journey with macro up till now. My new blog is called Anita Kram photography and can be found here:

anitakram.blogspot.nl

Bladeren en bokeh

Het bloggen blijft een beetje achter bij FB en Instagram. Hoogste tijd dus! Ik heb een hele verzameling paddenstoelen en gebladerte gefotografeerd. Ik begin met het blad. Het leuke van lensbaby lenzen is zoeken naar mooie achtergronden, licht en bokeh. Elke lens doet dat anders. Eindeloos plezier dus. Voordeel van blad is dat je meestal gewoon kunt blijven staan. Dat is ook wel eens fijn ;) Dit is met de Edge 80 gefotografeerd.

Een sierlijk blaadje dat mij doet denken aan een ballerina. Sweet 50. De sweet maakt de omgeving heel zacht. Mijn eerste lensbaby lens en degene waar ik het meest moeite mee had. Maar dat kan ook zijn juist omdát het de eerste was.

Ook met de Sweet 50. Bladeren van voren genomen lijken te zweven of te vliegen. Die bokeh... voordat ik doorhad dat dat typisch was voor lensbabies!

De Twist 60 zorgt voor een draaiend effect in de achtergrond en een donker vignet. Daardoor springt het onderwerp er extra uit.

Een enkel blad, al wat doorzichtig en vergaan. Iets teveel licht en toch blijf ik dit mooi vinden. Het blad lijkt te worden opgetild door het licht.

Weer iets heel anders. Hier heb ik mijn fantasie op losgelaten.

Op de ochtend waarop er mist of veel dauw was én een zonnetje, haastte ik me naar de Hortus. Zoeken naar de plek waar het licht nog wat gefilterd was en ik tegen het licht in kon fotograferen. Edge 80.

Dit is geloof de Sweet 50. Ik vind het soms lastig om de sweet spot goed te richten en dus is het niet scherp. En toch vind ik wat hebben. Het gaat om de sfeer.

Sweet 50.

Je weet nooit zeker of de zon blijft als je naar het bos rijdt - het weer is elke dag anders. Maar op deze ochtend was alles nat van de mist en de zon scheen. Het was geweldig in het bos en ik hoefde alleen maar het mooie licht op te zoeken. Edge 80.

Beide foto's zijn een combinatie van twee, lichtbollen komen van een tweede foto op dezelfde ochtend gemaakt. Edge 80.

Mijn camera heeft de optie om dubbel te belichten. Dat kun je op allerlei manieren doen. Hier is de eerste foto in focus gemaakt en de tweede net onderfocus. De combinatie is heel zacht. De kleuren heb ik aangepast. Je kunt dit ook in PS doen als het niet met je camera kan. Edge 80.

Ook een dubbele belichting, maar van twee verschillende foto's. Het olieverf effect is toegepast. Hier ben ik ook heel blij mee!

Dubbele belichting - sprookjesachtige kleuren. Soms pakt het verrassend uit! Edge 80.

Soms vind je een bijzonder blaadje. Lens onbekend, ik denk de Twist 60.

Een bokeh-boom! Gemaakt met de Edge 80, naar boven gebogen. Ik word er blij van.

Landgoed de braak. Edge 80 met gebogen lens.

Braam dat overaal tussendoor groeit. Het is in het bos net struikeldraad. Je ene voet eronder, je andere erop.... en daar ga je! 

En inmiddels is de eerste nachtvorst een feit. De blaadjes vallen rap. Nu maar kijken wat ik in de winter kan fotograferen - hoe mos eruitziet met de lensbabies. Deze foto is gemaakt met de Twist 60.

Door zoveel te fotograferen heb ik meer gevoel gekregen voor licht en waar ik het mooiste licht kan vinden. Het rondlopen en zoeken naar mooie lichtval is heerlijk. En licht is er altijd, ook in de winter en ook als alle moois even verdwenen is. Kijken wat ik daarmee kan.

Wat nog in het vat zat

De tijd hebben om veel te fotograferen en eropuit te kunnen gaan als het licht mooi is, dat is zo heerlijk. Het maakt het fotograferen ook meer ontspannen omdat het niet per se op die dag allemaal moet lukken. Het grappige van deze foto is dat het die dag inderdaad niet wilde lukken en ik uiteindelijk besloot om maar wat foto's van nat gras te maken. Gras is zo gewoon hè, wie maakt daar nu nog foto's van? Tot mijn grote verrassing pakte het heel goed uit. Het licht was net fel genoeg om mooie lichtcirkels te krijgen maar ook zacht genoeg om het niet te laten overheersen.

Het natte mos vind ik ook iedere keer weer mooi. Te gewoon is ook maar een gedachte, denk ik nu.

Op de hei vind je ontelbare spinsels en ik heb een zwak voor deze kleine tentjes die vlak boven de grond staan. Was ik kunstenaar dan zou ik zoiets namaken in het groot om bij zonsopkomst het effect te zien als je eronder staat. Kan iemand dat even maken voor Into Nature als dat volgend jaar weer wordt georganiseerd?

Ik heb ook een voorliefde voor blaadjes in al hun vormen van jong en amper uitgevouwen tot afgevallen en verkreukeld.

De tripjes naar de hei wissel ik af met bezoekjes aan de Hortus. Hoewel ik er al talloze malen langs ben gelopen kan ik me niet herinneren welke bloemen hier bij horen. De zaaddoosjes zijn prachtig, vooral als het licht er net een beetje doorvalt.

Een paar ochtenden waren boompjes en varens nog bedekt met mistdruppels terwijl de zon scheen. Dan door de lens kijken en dit zien, dat is zo genieten.

Deze varen staat ook precies goed maar het was lastig om dit goed op de foto te krijgen. Het heeft wat maar is ook nog een beetje rommelig. Soms is de juiste invalshoek niet vinden.

Als het niet samenkomt in één foto dan kun je ze ook combineren. Dat is hier gedaan in photoshop.

Ook een varen maar dan met heel groot blad. Ik heb er van genoten maar of de foto's anderen ook aanspreken vraag ik me af.

Zoals het blad het licht lijkt te geleiden vind ik mooi hier.

Zwevend

Hetzelfde rode blad als hierboven maar op een andere dag en met iets meer afstand.

Deze struik was nat van de regen. Ik stak mijn camera ertussen en zag zoveel moois. Jammer dat ik er niet wat meer tijd aan heb besteed. Er kwamen twee vrijwilligers vlakbij werken en ik voelde me niet meer vrij. Mooi hier is dat er net een luisje op de punt van het blad ging zitten. In het geheel wel erg klein maar ik blijf het mooi vinden.

Een druppel aan dezelfde struik. De blauwe kleur van de blaadjes is natuurlijk, daarom vind ik het ook een mooie struik om nog eens meer mee te proberen. Volgend jaar waarschijnlijk.

Ik heb eindeloos veel foto's gemaakt van varenblaadjes. Het is moeilijk om alles in één foto te krijgen. Hier heb ik ook achtergrond toegevoegd uit een andere foto. 

Het ultieme voor mij is een foto te maken die groot aan de muur niet verveelt. Tot nu toe heb ik nog niets laten afdrukken, maar ik denk dat ik de grasfoto op canvas zet. Aan de andere kant... wie weet wat er de komende weken nog uit de camera rolt. 

Bijna alle foto's zijn gemaakt met de composer pro met Lensbaby Twist 60 optic en macro converters.

Klik je op de eerste foto dan komen ze groter en mooier in beeld.

Voor rag en dauw

Op een mooie ochtend is er zoveel te fotograferen dat ik hier de gewone druppelfoto's heb verzameld. Als eerste dit mooie web. Op de hei hoef je niet ver te zoeken voor rag en deze spin had zijn web gemaakt in het gras. Ik kan niet kiezen, vind ze allebei mooi. Bijna alle foto's zijn gemaakt met de Lensbaby Twist 60 met macro converters met F 2.5 (helemaal open). Een paar met de Edge 80, zoals deze. Als je op de eerste foto klikt komen ze groter en mooier in beeld.

Een groot wielweb zonder bewoner - gelukkig!

Aan de kleine boompjes hingen de grotere exemplaren. Wat een nijvere beestjes zijn het toch.

Toen ik eens goed om me heen keek zag ik de grote verscheidenheid in gesponnen rag. Groot en klein, rommelig en georganiseerd. Elk spinnetje spint zoals het .... is. Mooi is het allemaal.

Een wat rommelige foto maar ik vind het licht zo prachtig hier. Het lijken wel pareltjes!

Een drietal wat gewonere foto's, om te laten zien hoe van alles dienst kan doen als tentpaal: mos sporofyten.

Een klein plantje dat boven het maaiveld uitsteekt.

In het gras. Hier lijkt het web helemaal op een tent.

Zelfs een eikel kan dienst doen als startpunt - maar dit is toch weer een andere soort geweest. Sommige webben liggen plat op het mos en die zie je vooral als je met de zon in de rug loopt en alles glimt voor je voeten. Ik loop meestal tegen het licht in - dat doe ik van nature, heb ik gemerkt.

En ook kleine paddenstoeltjes worden gebruikt - ik zie hier een bruid met jonkers erachter, maar ik geloof dat ik de enige ben. Mijn brein associeert als een tierelier.

Zo kun je gras ook fotograferen, weinig tegenlicht en meer opvallend licht.

Het kan zijn dat ik hier de fotoparaplu heb gebruikt. Ik vond het licht heel bijzonder maar het tegenlicht effect raakte ik kwijt. Het is niet meer goed na te gaan.

Ik weet zeker dat ik hier de paraplu heb gebruikt. Het effect op het licht is heel bijzonder en ik neem hem voortaan wel mee. Ook al lijkt het er nu op dat de zon verdwijnt zodra mijn paraplu verschijnt!

Tot slot nog het graspolletje dat ik ook in een vorig blog liet zien, maar nu met de paraplu erboven. De contrasten zijn iets zachter.

En de vleugels van een libel. Gevonden op een mistige ochtend. Het is opvallend hoe weinig dode insecten er te vinden zijn. Het opruimen gaat razendsnel in de natuur. En volgend jaar begint alles weer overnieuw. Als je veel in het bos loopt word je je bewust van The Circle of Life. Alles groeit op alles - maar zo mooi!