zondag 11 oktober 2015

Eureka!

Kijken met de ogen van mijn camera kan ik eigenlijk niet. Dat is wat ik me realiseerde toen ik dit zag. Het beste is toch een mooi plekje uitzoeken, neerploffen en door de lens kijken. Ik weet wel een beetje waar ik op moet letten, maar dit kan ik met mijn hoofd niet verzinnen. Of misschien een volgende keer wel....?

Het licht viel op het blad en maakte dat alles in vuur en vlam stond.

En het licht verandert ook voortdurend. Als het er goed uitziet - niet dralen - foto's maken.
Hier zocht ik dus naar - naar deze kleuren!

En wat ik nu ook doorheb is hoe je kunt spelen met iets wat vlak voor de lens zit. De kunst is nu om iets te maken wat aanspreekt en emotie oproept, dat is de volgende stap.

Het blauwpaarse in de achtergrond komt van paddenstoelen die voor mijn lenskap stonden. Wel makkelijk - ik kan mijn camera er zo tegenaan zetten zonder dat ik bang hoef te zijn dat mijn lens vies wordt.

De amethistzwammen hebben hun hoed allemaal uitgevouwen.

Om het effect te kunnen zien heb ik foto's gemaakt met verschillende diafragma's. Hoe kleiner het diafragma (meer scherptediepte) hoe duidelijker de paddenstoelen in beeld komen en hoe meer kleur er ook zichtbaar wordt. Nu was ik blij met dit effect, maar de foto roept niet zoveel op. Dat is toch weer andere koek. Het gaat stap voor stap.

Een heel ander sfeertje weer. Moesten we niet oppassen voor vallende eikels dit weekend?

Hoe klein en onopvallend ze kunnen zijn. Het is dat zijn hoedje glimt.



Een langsrijdende fietser riep: 'Die staat erop!'. Zie, zo kan het ook ;)

Een teer paddenstoeltjes in het mos met een bijzonder hoedje. Ik probeer nog uit te vinden hoe hij heet. Behoort misschien tot de mycena's?

Ik was al vroeg in het bos en het was mistig. Het eerste wat me opviel waren kleine witte plukjes in het zand. Toen ik eens goed keek bleken het schimmeldraadjes te zijn die groeiden op konijnenkeuteltjes. Aan de top van elk draadje zit een zwart bolletje met sporen. Hoewel het amper woei wiegden de draadjes heen en weer. De pittenzak erbij voor een langere sluitertijd heb ik niet geprobeerd.

Ik vind dat toch wel leuk dat ik de laatste weken allemaal dingen vind die ik nog nooit had gezien. Al kwam me dit niet vreemd voor, ik had er al eens iets over gelezen. Het zijn 'dung-loving fungi'. In het Engels klinken veel dingen beter :)

Een kapselend mosje met drup. Als de paddenstoelen het veld ruimen is het weer mossentijd!

Iets anders wat ik zag en ook nog niet eerder heb gezien, ook niet op een blog, waren deze ... schimmels? Het lijkt op rijp, maar zo koud was het niet. Als je goed kijkt kun je misschien nog net zien dat het allemaal hele korte draadjes zijn met waterdruppeltjes. Eerst dacht ik, misschien de voorlopers van de kristalkopjes (zie vorige blog) maar het zit op een ander mos.

Ik val nog steeds voor druppels, zo ook deze op de hoed van een grote paddenstoel.

En toen ik op de grond lag zag ik in de verte dit blaadje oplichten. Het was tijd om naar huis te gaan.

De beste aankoop van dit jaar was toch wel de hoekzoeker. Daar heb ik zoveel plezier van. Nu hoef ik niet helemaal met mijn hoofd op de grond te gaan liggen en dat is veel aangenamer voor de nek. Bovendien kan ik beter kaderen. Op de een of andere manier kijk ik kennelijk niet goed door de gewone zoeker, waardoor er vaak meer aan de bovenkant zit dan ik had bedoeld (en minder aan de onderkant). En, er liepen ook weer twee teken over mijn handen die tussen het blad moeten hebben gezeten. Daar hoef ik mijn hoofd niet te hebben.

Nu had ik ook nog willen experimenteren met de lensbaby, maar daar kwam het niet eens van. Na vijf uren non-stop fotograferen moest ik maar eens terug want ik merk dan dat ik begin te struikelen over takjes en boomwortels en zo. Wat een heerlijke paddenstoelenherfst tot nu toe. Ik geniet er zo van!

Als je klikt op de eerste foto komen ze groter en mooier in beeld.



4 opmerkingen:

  1. Magnificent photos, as if we have been through Wonderland at ground level with you.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een schitterende foto's ik heb ervan genoten, stuk voor stuk.
    Na zoveel inspanning ga je volgens mij heel tevreden naar huis.
    Groetjes Anne-Marie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Schitterende serie, Anita. Heb even gekeken naar foto 14 (klauwtjesmos met webjes) maar dat is ook voor mij een vraag. Zeker geen begin van kristalkopje, dat is een slijmzwam en ik zie daar draden. Ik dacht even aan een spin maar daar is het te klein voor. Ik had het graag even onder de microscoop bekeken, voorlopig houd ik het op een ongedetermineerd schimmeltje.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een mooie en boeiende serie! Ik heb de neiging om over elke foto wat te zeggen, maar dat gaat me toch teveel tijd kosten.
    En ja, door de lens kijken, dat is idd de manier, maar ik betrap me er ook vaak op dat ik gewoon met mijn ogen loop te kijken. Ik ga het weer in mijn oren knopen.

    Dan toch wat over de foto's:
    1 t/m 3: schitterende kleuren!
    7: wat een leuk effect is dit toch
    8: een heel ander soort foto, maar door de vloeiende lijnen erg mooi
    12, 13, 15: typische 'Anita'-foto's, zo knap hoe jij deze bijzondere verschijnselen vindt en in beeld weet te brengen.
    16: beeldschoon!!!
    17: boeiend, op het eerste gezicht wat druk en rommelig, maar ik kan er heel lang naar kijken, knap beeld.

    Je bent lekker bezig ;-)

    Groetjes Loes

    BeantwoordenVerwijderen